4/2/08

ΟΥΡΑΝΙΑ ΙΠΠΟΣΥΝΗ

ΙΠΠΟΣΥΝΗ - ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Η ιπποσύνη κατέχει κυρίαρχη θέση στον Μεσαίωνα. Οι απαρχές της ανιχνεύονται στην σύγκλιση μεταξύ του Χριστιανισμού, του πρότερου παγανιστικού πολιτισμού της Δύσης και των στρατιωτικών ιδεωδών. Στα όρια του μύθου και της πραγματικότητας, τα πρότυπα του ιπποτισμού σφυρηλατούνται ακριβώς μέσα σε αυτήν την επίπονη προσπάθεια ενσωμάτωσης του αρχικού Χριστιανισμού στον δικό μας κόσμο.
Το Άγιο Δισκοπότηρο της νέας θρησκείας καθορίζει την ανώτερη διάσταση των χριστιανών πιά milites.
Σε κάθε περίπτωση, γιά εμάς που δίνουμε προτεραιότητα στην Αισθητική, ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται οι ιδέες έχει μεγαλύτερη σημασία από τις ίδιες τις ιδέες.
Το ύφος και η εικόνα της θρησκείας, η μεγαλοπρέπεια και τα σύμβολα του θαυμαστού, βαραίνουν περισσότερο από την εσωτερική τους ποιότητα.

Με τη γνώση αυτή κατά νού ...

Δώδεκα είναι οι ιππότες της Λειτουργίας του Αγίου Δισκοπότηρου.
Τρείς από τους δώδεκα είναι οι εκλεκτοί.
Ένας από τους τρείς είναι ο πιό άξιος ιππότης του κόσμου.


Στο μυστικό κάστρο Κάρμπονεκ φτάνουν ο Γκάλαχαντ, ο Πέρσιβαλ κι ο Μπόρς.
Και οι τρείς τους είναι ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, που πριν από καιρό σε μιά σημαδιακή γιορτή της Πεντηκοστής, ξεκίνησαν να αναζητήσουν το άγιο Γκράαλ.
Οι δύο πρώτοι είναι παρθένοι και άσπιλοι. Ο τρίτος μιά φορά μόνον πλάγιασε με γυναίκα κι έπειτα κατάλαβε το λάθος του και κρατήθηκε αμόλυντος. Ταπεινοφροσύνη και εγκαρτέρηση είναι οι κύριες αρετές που τους διακρίνουν. Ο Γκάλαχαντ της επικίνδυνης θέσης, ο γιός του Λάνσελοτ είναι ο τέλειος ιππότης και αποκαλείται δεύτερος Χριστός.
Στην αίθουσα του Μυστικού Δείπνου, τους συναντούν εννιά ακόμη ιππότες. Τρείς έρχονται από την Ιρλανδία, τρείς από τη Γαλατία, τρείς από τη Δανία. Και οι δώδεκα βγάζουν τα κράνη τους και περιμένουν με σεβασμό γύρω από την ιερή τράπεζα του Γκράαλ.
Οκτώ άγγελοι μπαίνουν στην αίθουσα. Τέσσερις μεταφέρουν σε θρόνο τον Ιωσήφ της Αριμαθαίας, τον πρώτο επίσκοπο της Χριστιανοσύνης. Άλλοι τέσσερις ακολουθούν. Δύο κρατούν λαμπάδες, ο τρίτος πορφυρό βελούδο, ο τέταρτος τη ματωμένη λόγχη. Αποθέτουν τις λαμπάδες και την λόγχη πάνω στην τράπεζα και καλύπτουν το Γκράαλ με το πορφυρό βελούδο.

Ο επίσκοπος σηκώνει ψηλά το σιταρένιο πρόσφορο. Ξαφνικά, το θεϊκό βρέφος εμφανίζεται λάμποντας και γίνεται ένα με το πρόσφορο. Ο επίσκοπος τεμαχίζει τον μετουσιωμένο άρτο, τοποθετεί τα κομμάτια μέσα στο Δισκοπότηρο, ασπάζεται τον Γκάλαχαντ και αποχωρεί. Ο Γκάλαχαντ ασπάζεται με τη σειρά του τους συντρόφους του και όλοι τους προσεύχονται και αναμένουν.
Τότε, μέσα από το Γκράαλ εμφανίζεται ο Ιησούς Χριστός και καλεί τους ιππότες να λάβουν και να φάγουν τη σάρκα και το αίμα του: « Ιππότες και υπηρέτες μου και αληθινά μου παιδιά, που αφήσατε την επίγεια ζωή όπου βασιλεύει ο θάνατος και ήρθατε στην πνευματική ζωή, δε θα κρυφτώ πιά άλλο από σας. Ήρθε ο καιρός να δείτε κάποια από τα μυστικά και τα απόκρυφά μου μυστήρια ».
Πρώτος ο Γκάλαχαντ μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων από το Δισκοπότηρο, που κρατά ο ίδιος ο Χριστός και μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι.
Ο Χριστός τους ευλογεί και σαν νέους αποστόλους τους στέλνει ξανά στον κόσμο.


Με αυτό τον τρόπο, σε αυτήν την Θεία Λειτουργία, γεννήθηκε επί γης η Ουράνια Ιπποσύνη των δώδεκα ιπποτών της θρησκευτικής φύσης του πνεύματος.
Σύμβολό τους έχουν την κάτασπρη σαν το χιόνι, ασπίδα του Γκάλαχαντ, που την χαράζει στη μέση από τη μιά ως την άλλη άκρη, ένας κόκκινος σταυρός. Στον ουρανό, μάχονται πάντα δίπλα στα αγγελικά τάγματα του Μιχαήλ και επιβλέπουν την τήρηση της τάξης. Προστατεύουν και προσέχουν κι εμάς τους αμαρτωλούς αδερφούς τους καθώς καλπάζουμε κάτω από τον Ήλιο...τον κοινό μας Θεό που με άλλο όνομα δοξάζουμε.

Ο Γκάλαχαντ γιάτρεψε με το αίμα της λόγχης τον Ανάπηρο Βασιλιά. Επειτα αυτός, ο Πέρσιβαλ κι ο Μπόρς συνέχισαν την πορεία τους μέχρι την πόλη Σάρας, όπου ο Γκάλαχαντ έγινε βασιλιάς και γνώρισε ολοκληρωτικά - μόνον αυτός - τα πνευματικά μυστήρια στην τελευταία λειτουργία του Γκράαλ. Μετά τη γνώση των μυστηρίων, μη θέλοντας να παραμείνει στον ατελή αυτό κόσμο, αποχαιρέτησε τους δύο συντρόφους του και παρέδωσε την ιερή ψυχή του στο Χριστό.
Ο Πέρσιβαλ κατέφυγε σε κάποιο ερημητήριο, όπου έβγαλε την πανοπλία του και φόρεσε καλογερικό μανδύα. Ένα χρόνο και δύο μήνες αργότερα ακολούθησε τον Γκάλαχαντ στον Ουρανό.
Ο Μπόρς γύρισε μόνος του στο Κάμελοτ και διηγήθηκε τις περιπέτειες της ιερής αναζήτησης. Έφυγε με τον Λάνσελοτ όταν αυτός επέστρεψε στη χώρα τους και τελικά ταξίδεψε στους Αγίους Τόπους. Εκεί πολέμησε τους απίστους και πέθανε κάποια Μεγάλη Παρασκευή.

Όσο γιά το τι απέγινε το Δισκοπότηρο. . .
Μετά την λειτουργία στην πόλη Σάρας και τον θάνατο του Γκάλαχαντ, ένα χέρι κατέβηκε από τον ουρανό και το παρέλαβε μαζί με την λόγχη. Κι από τότε κανείς θνητός, ποτέ δεν το ξανάδε.
Στην χειρότερη των περιπτώσεων, έχει αποσυρθεί σε κάποια από τις έξι άλλες, έντονα καμπυλωμένες διαστάσεις του χωροχρόνου, όπως αυτές ορίζονται από την σύγχρονη θεωρία των Χορδών.
Στην καλύτερη, στο αιθερικό κάστρο της φωτεινής σφαίρας, το φρουρούν οι δώδεκα σύντροφοι της Ουράνιας Ιπποσύνης.



Επίγεια Ιπποσύνη: Στο δεύτερο μέρος των αποκαλύψεων...
Οι ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης: Ήταν Εκατόν πενήντα. Έφυγαν όλοι τους ν’ αναζητήσουν το Άγιο Δισκοπότηρο.
Η Επικίνδυνη Θέση: Η θέση του Γκάλαχαντ στην Στρογγυλή Τράπεζα, ανάμεσα στον Λάνσελοτ και τον Πέρσιβαλ.
Η ασπίδα του Γκάλαχαντ: Την φέρει στο αριστερό του χέρι ο Μιχαήλ, στο έργο του Ραφαήλ που είναι έμβλημα της πολεμικής μας σημαίας.
Η πόλη Σάρας: Ο πνευματικός τόπος.
Η θεωρία των Χορδών: Η πιό πρόσφατη προσπάθεια της επιστήμης γιά μιά ενιαία θεωρία της φυσικής με σκοπό την κατανόηση του σύμπαντος. Προϋποθέτει την ύπαρξη δέκα ή είκοσιέξι διαστάσεων.
Οι πίνακες: The Holy Grail και How Sir Galahad, Sir Bors and Sir Percival were fed with the Sang Grael; but Sir Percival’s sister died by the way. Έργα του Dante Gabriel Rossetti.
Morte Darthur: Του ιππότη Thomas Malory. Το αρχείο των θρύλων του Ιπποτισμού που εκδόθηκε γιά πρώτη φορά στα 1485.

Αφιερωμένο: Από έναν ορθολογιστή - εμένα - προς όλους τους πλανημένους φίλους μου «εσωτεριστές». Προσοχή στους αγύρτες ...

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα! Κάπου διάβασα για Γκουίνιβερ - Λανσελοτ...

Λακων είπε...

Χρήσιμα αυτά που γράφεις για τους ιππότες. Παραπάνω γνώση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Γοητευτικοί και οι κώδικες των ιπποτών.
Η υποταγή όμως στον αυτοκράτορα δεν μου ταιριάζει τόσο.
Για αυτό και στεφανώνω τους αρχαίους οπλίτες και όχι Σαμουράι ή ιππότες..

Ανώνυμος είπε...

Χαιρετισμοί από έναν "πλανημένο" εραστή και αγύρτη του πνεύματος. Αληθεύει τελικά ότι η γνώση χαρίζεται σε αυτούς που την έχουν ήδη. Γιατί μόνο τότε ταιριάζει το εσώτερο με το φυσικό σύμπαν. Οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός θα είναι δίχως άλλο παραταιρος.
Ο δρόμος της αισθητικής που διάλεξες είναι ό,τι καλύτερο(προς το παρόν)

SUN W KNIGHT είπε...

Πουαρό: Στο δεύτερο μέρος...
Λάκωνα: Στην τελική μεγάλη μάχη, όσοι αναφέρεις θα βρίσκονται στην ίδια παράταξη...
reactive mind: Οι πλανημένοι του είδους σου είναι συμπολεμιστές μας.
Πάντα θα υπάρχει μιά θέση γιά σένα στη γραμμή μας...

cynical είπε...

Καλημέρα, sun w knight.Έχεις επιβλητική ατμόσφαιρα στα κείμενά σου και καλό λόγο, αλλά...να, νοιώθω αρκετά ξένη σ' αυτό το περιβάλλον. Καταλαβαίνεις φαντάζομαι τι εννοώ.

aerostatik είπε...

αυτοί που ξέρουν δε μιλούν
κι όσοι μιλούν δεν ξέρουν

aerostatik είπε...

παράτα τους ιππότες
και πιάσε τους συμπότες

Ανώνυμος είπε...

Οι πράξεις κάποιου χριστιανού ιππότη δεν είναι θέμα εριστικής διάθεσης, όπως στον Γκάγουεν ή ιπποτικών ηθών όπως στον Λάνσελοτ, ούτε εσωτερικής ομορφιάς και σωστής συμπεριφοράς όπως στον Πέρσιβαλ, ούτε μια κατάσταση συνείδησης, όπως στη σύγχρονη σκέψη. Οι μάχες που κάθε ιππότης (κατ' αναλογία κάθε χριστιανός) διεξάγει στην αναζήτηση του Άγιου Δισκοπότηρου (όπως και στην ψυχή του)συνιστούν τη μεγάλη αιώνια διαπάλη ανάμεσα στο Θεό και το Σατανά.
Κάθε ψυχή είναι πεδίο μάχης και επίσης η πυρά όπου ο Εκπεσών Εωσφόρος πολεμά αιώνια το δημιουργό του.
Για να μάχεται κάποιος τόσο ακούραστα ένα τέτοιο αντίπαλο σαν τον Κύριο όλου του Κακού, απαιτείται συνεχής επαγρύπνηση, γνώση της στρατηγικής του πειρασμού και θρησκευτική μαθητεία! Η αρετή είναι όπλο, η φαυλότητα αποστασία!
H A I L!

Σ1: Το κείμενο γράφτηκε υπό τις μελωδίες των αλμπουμς: LORDIAN GUARD - WOE TO THE INHABITANTS OF THE EARTH , WARLORD - DELIVER US FROM EVIL, SARACEN - VOX IN EXCELSO

Σ2: Το πρότυπο του Γκάλαχαντ να περιπλανιέται με την απίδα του Ιωσήφ της Αριμαθαίας να κρέμεται απ΄το λαιμό του και ζωσμένος το θαυματουργό του σπαθί είναι άπιαστο, ωστόσο σίγουρα ηλιακό...

SUN W KNIGHT είπε...

Cynical: Καταλαβαίνω τι εννοείς. Το περιβάλλον είναι στα δικά μου μέτρα ...
Aerostatik: Οι γνώσεις σου πάνω στα Ερμητικά κείμενα είναι εμφανείς ...
Hammerheart: Ο ηττημένος Αρχάγγελος ήταν κάποτε ωραίος και υπερήφανος μαχητής. Δίνω προτεραιότητα στην αισθητική, όχι στην αρετή...Hail...

Ανώνυμος είπε...

το graal είναι χριστιανοποιημένη η χύτρα του dagda. Βέβαια η ωμή αλλοτρίωση του μύθου μπορεί να εξαγνίζεται στο λαϊκό υποσυνείδητο από αιώνες λαϊκής τέχνης και να καταλήγει στην ρομαντική arthurian saga, όμως αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην δύναμη της λαϊκής παραδόσεως και αισθητικής. Γι'αυτό οφείλουμε να αναφερόμαστε πρωτίστως στον αρχέγονο κελτικό μύθο και δευτερευόντως στα μεσαιωνικά ημι-ευρωπαϊκά/ημι-ανατολίτικα παράγωγα. Άρθρο για τους tuatha λοιπόν! Ή καλύτερα, άρθρα!

SUN W KNIGHT είπε...

Η κελτική ιπποσύνη είναι - από αισθητική άποψη - η συνέχεια των Τουάθα Ντε Ντάναν. Έχεις δίκιο γιά τον λέβητα της αναγέννησης του Ντάγντα, όμως το κείμενο ήταν γιά την χριστιανική ιπποσύνη. Στο μέλλον μας περιμένουν οι σύντροφοι, ο Νουάντα με το ασημένιο χέρι και ο μακρυχέρης Λουγ...