30/3/08

ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ

« Καί εγένετο πόλεμος έν τώ ουρανώ, ό Μιχαήλ καί οί άγγελοι αυτού τού πολεμήσαι μετά τού δράκοντος. Καί ό δράκων επολέμησεν καί οί άγγελοι αυτού, καί ούκ ίσχυσεν, ουδέ τόπος ευρέθη αυτών έτι έν τώ ουρανώ.»


Ήταν όλοι τους αθάνατοι και ωραίοι. Πολεμιστές με αστραφτερές πανοπλίες και πολύχρωμα φωτοστέφανα, που συγκρούονταν ακατάπαυστα στους έμπυρους κύκλους του διαστήματος.

Σύμφωνα με την Κοσμολογία, πριν από 14 δισεκατομμύρια χρόνια ο Κόσμος γεννήθηκε μέσα σε μιά ανεξήγητη έκρηξη φωτός. Όλη η ύλη και η ενέργεια, που ήταν συγκεντρωμένες σε μιά απειροελάχιστη σφαίρα σε κατάσταση μέγιστης ομοιομορφίας και τάξης, απελευθερώθηκαν και δημιούργησαν τον διαστελλόμενο χωρόχρονο. Στο αρχικό υπέρθερμο και πυκνό σύμπαν, η ενέργεια της φωτεινής ακτινοβολίας υπερτερούσε της σταθερής ενέργειας των σωματιδίων της ύλης. Οι μονάδες φωτός, τα φωτόνια συγκρούονταν συνεχώς με τα υλικά σωματίδια, δεν διαχέονταν και έτσι το πρώτο Σύμπαν παρέμενε αδιαφανές.



Στους ουράνιους θόλους συγκρούονταν οι πολεμιστές της αυγής, σε αιθερικές μάχες δίχως τέλος, δίχως νικητές. Ο πόλεμος ήταν παιχνίδι και οι μάχες χορογραφίες. Οι πληγές έκλειναν με την ίδια ευκολία που άνοιγαν και η ένταση της προσπάθειας πλημμύριζε το σύμπαν. Όμως η χαρά ήταν ουδέτερη, δεν επαρκούσε, δεν ήταν η μέθη της νίκης που συνεπαίρνει. Πώς μπορείς άραγε να γιορτάσεις τη νίκη αν δεν έχεις φοβηθεί την ήττα. Η ήττα πρέπει να οδηγεί σε τιμωρία όπως η νίκη σε ανταμοιβή. Οι ουράνιοι ιππότες έπαιζαν χωρίς φόβο και πάθος και γι’ αυτό δεν απολάμβαναν τα ενδεχόμενα.

Τότε αποφάσισαν πως έπρεπε να μεγιστοποιήσουν την ένταση της μάχης αλλάζοντας τα δεδομένα. Το παιχνίδι συναρπάζει μόνον όταν διαφορετικές προθέσεις και σκοποί αντιμάχονται. Ο ύψιστος σκοπός θα ήταν κυριαρχία στο σύμπαν, η μέγιστη ποινή στέρηση της ελευθερίας. Η ανελευθερία πάντα επιφέρει υλική δέσμευση και αισθητική κατάπτωση, φθορά και μεταμόρφωση σε ασχήμια.
Έτσι τα επίπεδα του παιχνιδιού ανανεώθηκαν, νέες προοπτικές ανοίχθηκαν και οι πίστες αναβαθμίστηκαν.

Οι πρώην σύντροφοι χωρίστηκαν σε δύο παρατάξεις γιά να διεκδικήσουν το νεοσύστατο άπειρο. Αρχάγγελοι των δυνάμεων και παντοδύναμοι Θρόνοι κατέθεσαν αντίθετες προθέσεις, προσδοκώντας λύτρωση και συναρτώντας το μέλλον με την έκβαση του παιχνιδιού. Η δύναμη της θέλησης θα μεταμόρφωνε τις προσδοκίες. Αρχηγοί πρωτοστάτησαν: ο πιστός και προβλέψιμος Μιχαήλ, στεγανά θωρακισμένος μέσα στην χρυσοκάστανη πανοπλία του και ο άπιστος κι απρόβλεπτος Εωσφόρος, απατηλά εύθραυστος στην πορφυροκόκκινη δική του. Οι πανοπλίες έλαμπαν και τα μακριά δόρατα τύφλωναν σαν αστραπές μέσα στις γιόστρες του διαστήματος. Ωραίοι και Δυνατοί σαν τη θύελλα, σαν φοβεροί άνεμοι, θέριζαν στα ουράνια χωράφια μέσα σε χρώματα ερυθρά, κυανά, χρυσά και ιώδη.
Αρχές και Κυριότητες, Δυνάμεις και Εξουσίες έσπαγαν τα κρυστάλλινα οχυρά. Πύκνωναν οι φάλαγγες των ιπποτών και έσμιγαν οι ασπίδες, χτύπαγαν οι περικεφαλαίες και ανέμιζαν οι φοβερές φούντες. Τα φλόγινα σπαθιά στα χέρια των Χερουβείμ και των Σεραφείμ έβαζαν φωτιά στα όρια των πιθανοτήτων.


Και τότε, είδα το σπαθί του Μιχαήλ να πέφτει με δύναμη στο κεφάλι του Σατάν και από το χτύπημα, το πράσινο σμαράγδι να αποσπάται από το κράνος του και να χάνεται στο χάσμα του διαστήματος.
Τελικά, 400 χιλιάδες χρόνια μετά την αρχέγονη έκρηξη, η σταθερή ενέργεια των υλικών σωματιδίων υπερίσχυσε της ενέργειας της φωτεινής ακτινοβολίας. Τα φωτόνια έχαναν ενέργεια κρυώνοντας και έτσι η ύλη κυριάρχησε. Καθώς όμως σχηματίζονταν τα ουδέτερα άτομα, τα φωτόνια απελευθερώθηκαν και άρχισαν να διαχέονται παντού κάνοντας το σύμπαν διαφανές. Το φως αποδεσμεύτηκε από την ύλη.

Μεγαλείο και συντριβή, λάμψη και σκοτεινιά, Φως και Ύλη. Τη στιγμή της διαφάνειας η ωραία στρατιά με τα σιδερένια χέρια πλήρωσε το τίμημα της ήττας και μεταμορφώθηκε στα σιχαμερά όντα της Κόλασης. Είδα τους νικημένους θεούς με τα λαμπερά μάτια να μετατρέπονται μέσα σε κούφια βογγητά σε σκοτεινούς δαίμονες, με ξεδοντιάρικα στόματα γεμάτα αφρούς και κόκκινα σαγόνια. Τέλεια κορμιά σάπιζαν βρωμώντας θειάφι και αποκρουστικά πρόσωπα στην χαλκοπράσινη φωτιά ξερνούσαν μαύρο αίμα. Μεταμορφώνονταν σε όρνια και ακρίδες, δράκους και θηρία με καμπουριαστές μύτες και νύχια γαμψά, στρεβλά κέρατα και φιδίσιες ουρές.
Στην πύρινη άβυσσο γκρεμίστηκαν έτσι οι κρατερές φάλαγγες, σε μαυροκίτρινες φλόγες.


Σε εκείνη την υπέρτατη μάχη θαύμαζα την ομορφιά των συντρόφων, αναποφάσιστος και απορημένος, αδιάφορος γιά το αποτέλεσμα. Αρνήθηκα να λάβω μέρος κι έμεινα να παρακολουθώ σαν ουδέτερος κι ανάξιος παρατηρητής. Καταραμένος έπειτα ανάμεσα στους ανθρώπους είχα άπλετο χρόνο να επαναξιολογήσω τα δεδομένα.

Η ταχύτητα του φωτός οδηγεί πιά το διαστελλόμενο σύμπαν. Το φως προηγείται της ύλης στις αχανείς εκτάσεις του απείρου. Όμως δεν υπάρχει πραγματική χαρά χωρίς επιθυμητό, ανανεωμένο παιχνίδι. Ο Ουριήλ αισιόδοξα μηνύματα μου μεταφέρει, πως ένας νέος κύκλος σύντομα πρόκειται να αρχίσει, ο μετρητής θα μηδενίσει και τους παλιούς συντρόφους μου θα ξαναβρώ.
Πίστευα κι εξακολουθώ να πιστεύω πως το σύμπαν δικαιώνεται μόνον σαν αισθητικό φαινόμενο. Άραγε, αυτή τη φορά με ποιά παράταξη θα συνταχθώ ... ;



Οι εικόνες: Το αριστούργημα του Πίτερ Μπρέγκελ “Η Πτώση των Επαναστατημένων Αγγέλων” (1562). Σε μεγέθυνση ο Αρχάγγελος Μιχαήλ από το κέντρο του πίνακα και δύο σκοτεινοί άγγελοι. Ο ένας σαλπίζει γιά τελευταία φορά στον ουρανό καθώς ολοκληρώνεται η μεταμόρφωσή του.
Το εισαγωγικό απόσπασμα: Από την Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Η σκηνή της μάχης: Σταθερός κανόνας οι ανυπέρβλητες περιγραφές της Ιλιάδας. Ο Χαμένος Παράδεισος επίσης.
Τα φωτόνια: Οι ελάχιστες ποσότητες φωτός.
Τα αρχικά φωτόνια: Σήμερα έχουν μετατραπεί σε ακτινοβολία συχνότητας μικροκυμάτων και δεν είναι πιά ορατό φως. Αρχέγονη, διάχυτη ακτινοβολία μικροκυμάτων που ανιχνεύτηκε το 1965.
Ουριήλ: Άγγελος, ο φύλακας της σφαίρας του Ήλιου.
Το πράσινο σμαράγδι: Σύμφωνα με μία εκδοχή, το αληθινό Γκράαλ.

16 σχόλια:

elias είπε...

ζῇ πῦρ τὸν γῆς θάνατον καὶ ἀὴρ ζῇ τὸν πυρὸς θάνατον, ὕδωρ ζῇ τὸν ἀέρος θάνατον, γῆ τὸν ὕδατος.

του σκοτεινού φιλόσοφου

piece de resistance είπε...

τι καλο ποστ το συμπαν δικαιωνεται ως αισθητικο φαινομενο...αραγε; παντως εδω στο μπλογκ υπαρχει αισθητικη δικαιωση εικαστικα και ακουστικα χαιρομαι που σε ανακαλυψα
και ευχαριστω για την επισκεψη

Spitogata είπε...

Ιππότη
με το φως της πέννας σου μας ταξίδεψες από τα πρώτα δευτερόλεπτα της Κοσμογονίας, στο διαστελλόμενο σύμπαν του σήμερα.

Με δεξιοτεχνία και ταχύτητα φωτός!

Την καλημέρα μου και τα σέβη μου.

Ευάγγελος Σπ. Παυλής είπε...

Στον Κόσμο των Ιδεών του Κant οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα αντικείμενα πάντα σε σχέση με το χώρο και το χρόνο (και όχι ως ανεξάρτητα) και όλη η γνώση αποτελείται από φαινόμενα που συνθέτονται από αίσθηση και αντίληψη. Με αυτή την λογική συμφωνώ στο ότι το σύμπαν δικαιώνεται μόνον ως αισθητικό φαινόμενο. Όταν οι έννοιες αντιστρέφονται και ο παρηκμασμένος ανθρώπινος πολιτισμός δε χρειάζεται πλέον έναν Ζαρατούστρα ή ένα Πλάτωνα να του δείξει το δρόμο… αλλά πρωτίστως έναν πιστό, προβλέψιμο, σιδερόφρακτο, έναν αδίστακτο Περσέα για να επιβάλλει ξανά την Ηλιακή Τάξη, νέος πόλεμος μαίνεται... και ο Yeats λέει: «Πάντα ένιωθα ότι η ψυχή έχει αρχικά δύο ενέργειες: μια να υπερβαίνει μορφές και η άλλη να δημιουργεί μορφές… Νομίζω ότι σ’ ένα βαθμό έχω βαρεθεί εκείνη του άγριου θεού Διονύσου, και ελπίζω ο Μακροσαγιτάρης θα έρθει στη θέση του». Ακόμα κι αν η Μέδουσα αναγεννηθεί...όμορφη, πάντοτε δε θα είναι άπιστη, απρόβλεπτη κι απατηλά εύθραυστη; Μήπως το ζητούμενο, μετά την επόμενη Νίκη, είναι η συνέχιση των Αργοναυτικών Εκστρατειών και η συνεχής επαφή με την Υπερβόρεια Παράδοση; Μια νέα έλευση του Ζαρατούστρα και έναν νέο Σίγκφριντ να μάχεται με τους έκπτωτους;

Αδερφέ του Σπαθιού, έρχομαι από την παλιά Φρουρά... χτυπάω το ξίφος στην ασπίδα και χαιρετίζω την επιστροφή σου!!!

aerostatik είπε...

πολύ περίεργο μου φαίνεται, εσύ, ένας γεννημένος πολεμιστής να μην λάβεις μέρος στη μάχη όλων των μαχών και να σφυρίζεις αδιάφορα. Μήπως δεν είσαι άγγελος ?

Surrealist είπε...

Ψάχνω τα μονοπάτια σου... Καλό μήνα

ε είπε...

Ιππότη, στείλε μου ένα email, όταν μπορέσεις, θέλω να σε ρωτήσω κάτι για την ιστοσελίδα, αλλά δεν είναι για εδώ.

Το email μου είναι στο προφίλ μου.

Λακων είπε...

Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστι πάντων δε βασιλεύς...

Ανώνυμος είπε...

14 δισεκατομμυρια χρονια πριν..
Ω ΘΕΕ ΜΟΥ...

miamiam! είπε...

Το blog σου μου προκαλεί...δέος!!!κ σεβασμό.Ένα πλάσμα τι να πω...που κινείται ανάμεσα μας κ έχει τέτοιο συγκλονιστικό κεφάλι...
xxxxm
ΘΑ ΘΕΛΑ...NA βλέπαμε με τα μάτια πρώτα το ΕΣΩ...γιατί όλοι εξωτερικά είμαστε ίδιοι-σάρκα.
Και δεν υπάρχει ο χρόνος ...να δούμε το μέσα.Το μέσα θέλει ΚΟΠΟ -ΧΡΟΝΟ για να εμφανιστεί...(Αλεπουδίτσα κ Μικρός Πρίγκιπας).
ευτυχώς υπάρχουν τα blog.....

SUN W KNIGHT είπε...

elias: Τα δε πάντα οιακίζει Κεραυνός ...του σκοτεινού φιλoσοφου επίσης...

piece de resistance: Χαίρομαι...

Spitogata: Γειά σου γάτα ...

aiolos: Sol Invictus. Η παλιά φρουρά επιστρέφει... Hail...

αερόστατε: Όχι μόνον με ειρωνεύεσαι αλλά και με υποτιμάς ... απλός άγγελος εγώ... ο Σημαιοφόρος των φωτονίων...?

Surrealist: Ένα είναι το μονοπάτι...

Εχετλαιέ: Γειά σου νεαρέ μαθητευόμενε του Ζωροάστρη...

Λάκωνα:...και τους μεν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους ...

Υβόννη:... Ω Θεά μου ...

Miamiam: Εικονική πραγματικότητα. Μη με παρεξηγείς...

gaidara είπε...

Το κείμενό σου είναι διαβολικά αγγελικό! :)

...ευχαριστώ που μου σύστησες τον Bruegel... τον έψαξα στο διαδίκτυο γιατί δεν γνώριζα την δουλειά του και πραγματικά με γοήτευσε... μαγεία...

...ελπιδοφόρο... η μάχη ξανά απ' την αρχή...

SUN W KNIGHT είπε...

Γειά σου gaidara.
Η μάχη προστατεύει.
Η Τέχνη σώζει...

ε είπε...

Του Ζωροάστρη,ακριβώς, αλλά μ' έγραψες. :P

Ανώνυμος είπε...

Αν το εκπυρωτικό σενάριο του big bang είναι σωστό, τότε οι ανώτεροι κόσμοι ήδη κινούνται προς την επόμενη σύγκρουσή τους μέσα στο χωροχρονικά συνεχές. Θα ξαναδείς τους φίλους σου αλλά όχι σε αυτό το Σύμπαν. Σε ένα καινούργιο.

SUN W KNIGHT είπε...

Στο καινούργιο Σύμπαν, στην ίδια παράταξη θα συναντηθούμε Uriel...του ανώτερου Ήλιου...