28/6/08

ΠΡΟΣΕΥΧΗ


ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ


Πατέρα μας, που ανίκητος διασχίζεις τους ουρανούς
Ας είναι μακαριστό το όνομά σου
Ας επιστρέψει σύντομα η βασιλεία σου
Ας επικρατήσει οριστικά η θέλησή σου
Όπως στους ανώτερους ουρανούς έτσι και στη ιερή γή.
Ευλόγησε σήμερα το σπαθί μας πριν από τη μάχη
Και μην ξεχνάς το χρέος μας προς την απόλυτη αλήθεια
Όπως κι εμείς δεν ξεχνούμε αυτά που μας οφείλουν οι φαύλοι.
Και μη μας βάζεις σε πειρασμό
Αλλά ελευθέρωσέ μας από τον κατώτερό μας εαυτό.




Πάτερ Ημών: Κυριακή προσευχή προς τον Ήλιο. Την έγραψα παραφράζοντας την κύρια χριστιανική προσευχή. Η Κυριακή των Χριστιανών είναι βέβαια η ημέρα του Ήλιου - Solis Deis. Η αυγή της 25ης Δεκεμβρίου είναι η επέτειος της γέννησης του Ήλιου - Natalis Solis Invicti.
Ο Θεός: Απόλλων, από το δυτικό αέτωμα του ναού του Διός στην Ολυμπία (470-456 π.Χ.). Η αυστηρότερη και πιό ολοκληρωμένη απεικόνιση του Θεού.
Τα χέρια: Χέρια που προσεύχονται (1508), σπουδή του Albrecht Dürer.

13 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Oλοι μας εχουμε μεσα μας μεγαλη οργή..
Καλημερα

Νεραϊδόνα... είπε...

*επιτρεψτε μου μια 'νεραϊδονίστικη' παρεμβολη:

" Και βάζε μας σε πειρασμό
ωσπου να ξεπερασουμε με τον κατωτερο μας εαυτο, αγαπωντας τον "

aerostatik είπε...

@ νεραϊδόνα
μήπως εννοείς "νεραηδονιστικη" ?

Ευάγγελος Σπ. Παυλής είπε...

Ο Άνθρωπος, σύμφωνα με τον Καζαντζάκη, δε θα ‘πρεπε να προσεύχεται ως δούλος στον Θεό του, αλλά ως ελεύθερος στρατιώτης στον (Ήλιο-) Στρατηγό του.

Όχι οργή... Επίκληση στον Ήλιο. Εσωτερική αναζήτηση των φωτονίων της Δημιουργίας.

Χαίρε Αδερφέ...

Anastasia είπε...

την καλημέρα μου

Λακων είπε...

Αγέτα νάμου π'εσσι τον ουρανέ να έννι αγιαστέ το όνουμα τι, να μόλη α βασιλεία τι και α στρατιά τι.
Ένι προσδοκού ταν αμέρα ταν πανάγιε που σα φέρερ ταν ελευσερία μοι και του αλλουνούνε αθρώπονε.
Ά ταν ά επι ταρ.

Ανώνυμος είπε...

A blacksmith shaped in heaven's forge
And mighty sparks did fly
Forge for us a Sun, o smith!
A Sun for us to see into the Sky!

John Simon Ritchie είπε...

Ωραία παράφραση-διασκευή. Θα διαφωνήσω μονάχα με το τελευταίο. Οι πειρασμοί έχουν λόγο ύπαρξης, είναι σκαλοπάτια, τα οποία πρέπει μόνοι μας να ανεβούμε και να ξεπεράσουμε, η απελευθέρωση από τον κατώτερο μας εαυτό είναι πρωτίστως προσωπική εργασία. Συν Αθηνά και χείρα κινει ή ακόμη ας θυμηθούμε και τον Κρομ τον Θεό του Κόναν που δίνει πλήρης ελευθερία βούλησης και δράσης.

kirki είπε...

Ήλιος πανόπτης!

ΚαληΜέρες!

υγ:μου έλλειψες

Unknown είπε...

μια στάλα αφήνω για να μεγενθύνω τον πειρασμό...

ακόμη περιμένω να σωθώ...

φιλιά βρόχινα...

SUN W KNIGHT είπε...

Sol Invictus...

Νεραϊδόνα... είπε...

(αν και δεν μ'αρεσουν οι ερωταπαντησεις 'σφηνες' σε θεματα αλλων) aerostatik, οπου το ενοω 'ετσι'- πιστεψε με, το γραφω κιολας.

Χριστίνα είπε...

Αμήν..