13/9/08

ROBERT EIARBIHAN HOWARD – ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΙΜΜΕΡΙΑ

« ... Ο ΡΕΧ γεννήθηκε στο Τέξας το 1906, από παλιό Νοτιοδυτικό και Νότιο αίμα. Οι Χάουαρντ ήρθαν στη Γεωργία από την Αγγλία το 1735.
... Μεγάλο μέρος του αίματος του ΡΕΧ είναι Ιρλανδικό και περηφανεύεται πολύ γιά τις γνώσεις του στην Κελτική ιστορία και αρχαιολογία.
... Ο ΡΕΧ αποτελεί τυπική περίπτωση συναισθηματικού αναχρονισμού – εξιδανικεύει τη ζωή των βαρβάρων και των πιονιέρων.
... – λέει ότι θα προτιμούσε να είναι καλός επαγγελματίας πυγμάχος παρά καλός μυθιστοριογράφος !
... Έχει γνωρίσει από κοντά την τραχιά ζωή στις πόλεις που αναπτύχθηκαν με την ανακάλυψη του πετρελαίου και μισεί με πάθος τον τρόπο με τον οποίο εκμεταλλεύονται το Τέξας οι μεγάλες εταιρίες των Ανατολικών Πολιτειών.
... Τα φετίχ του είναι η δύναμη, η ευγένεια, η δικαιοσύνη και η ελευθερία. Καθετί πολιτισμένο, μαλακό, θηλυπρεπές ή τακτικό το μισεί με εκπληκτικό πάθος. Στην Αρχαία Ιστορία μισεί τη Ρώμη με όση ένταση τη σέβομαι εγώ.
…Είναι ποιητής με άγρια μεγάλη δύναμη. Αγαπά τόσο πολύ τη Γαλατική κληρονομιά του που έχει εκγαλατοποιήσει το μεσαίο του όνομα – από Erwin σε Eiarbihan – όπως οι φανατικοί στην Ιρλανδία εκγαλατοποιούνε τώρα τα δικά τους.
...Θα προτιμούσε να είναι Κέλτης βάρβαρος του 100 ή του 200 π.Χ. παρά πολιτισμένος σύγχρονος ...
»


Το πρωϊ της 11ης Ιουνίου του 1936, ο Ρόμπερτ Xάουαρντ αυτοκτόνησε αφού πρώτα βεβαιώθηκε πως η χρόνια άρρωστη μητέρα του δεν επρόκειτο πιά να συνέλθει από την τελευταία, κωματώδη κατάσταση στην οποία βρισκόταν.
Δεν αυτοκτόνησε, όπως λανθασμένα πιστεύουν οι επικριτές του, επειδή δεν άντεξε τον θάνατό της αλλά αντιθέτως επειδή αποδεσμεύτηκε από την φροντίδα της.

« ...Δεν θέλω να ζήσω μέχρι να γίνω γέρος. Θέλω όταν έρθει η ώρα μου, να πεθάνω γρήγορα και ξαφνικά, στην πλήρη ανάπτυξη της δύναμης και της υγείας μου. »

Η αγαπημένη του μητέρα δεν θα τον χρειαζόταν πιά ούτε θα πονούσε γιά την απώλειά του. Επιτέλους, μπορούσε να ακολουθήσει την δική του πορεία, τον δρόμο της επιστροφής στην Κιμμέρια.
Ένοιωθε πάντα πως είχε γεννηθεί σε λάθος εποχή. Κέλτης πολεμιστής, που χάθηκε στο χρόνο, διεκδίκησε με μιά σφαίρα, πρόσβαση στον γενέθλιο κόσμο του: τον κόσμο των δυνατών ανδρών και των ωραίων γυναικών, της παρθένας φύσης και των βάρβαρων θεών.

Έφυγε και μας άφησε διαθήκη τα άγρια όνειρά του. Προσδοκίες ατέρμονης μάχης και γνήσιας ελευθερίας, γιά να ελπίζουμε κι εμείς, οι ψεύτικοι και οι δειλοί, σ’ έναν καλύτερο κόσμο, αληθινό και γενναίο.



Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ (1906 - 1936): Αμερικανός συγγραφέας ιστοριών δράσης και περιπέτειας. Δημιουργός του Conan, του Kull και του Solomon Kane και πατέρας της Ηρωικής Φαντασίας.
«...Ο ΡΕΧ γεννήθηκε...»: Αναφορά στον ΡΕΧ από επιστολή του Χ.Φ.ΛΑΒΚΡΑΦΤ προς τον Φ.ΛΙ ΜΠΟΛΝΤΟΥΙΝ στις 16 Φεβ 1935.
«...Δεν θέλω να ζήσω...»: Από επιστολή του ROBERT E. HOWARD προς τον AUGUST DERLETH, έναν μήνα πριν την αυτοκτονία του.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

What do i know of cultured ways,the gilt,the
craft and the lie?
I,who was born in a naked land and bred in
the open sky.
The subtle tongue,the sophist guile,they fail
when the broadsword sing;
Rush in and die,dogs-I was a man before i
was a king.

The Road Of Kings-R.E.H.

motormount

Ανώνυμος είπε...

Προσυπογράφω και δεν αντέχω να μην το επαναλάβω: RUSH IN AND DIE,DOGS-I WAS A MAN BEFORE I WAS A KING!!!

nelly είπε...

προσφατα ειχα προβληματιστει σχετικα με το θεμα της αυτοκτονιας αμεσως μολις ειδα την ταινια "control" και για το κατα ποσο οι ανθρωποι που αυτοκτονουν το κανουν ειτε απολυτως συνειδητα και ελευθερα ειτε λογω συναισθηματικων πιεσεων ή ψυχικης ανισορροπιας.
Οσοι αυτοκτονουν εχοντας σωας τας φρενας παντως ειναι γενναιοτατοι.Διοτι εχουν κατανοησει πληρως τι πραγματικα συμβαινει κι εχουν τ αντερα να την κανουν εκουσια...μαλλον...

Ευάγγελος Σπ. Παυλής είπε...

"Ο Βαρβαρισμός είναι το φυσικό στάδιο του ανθρώπινου είδους. Ο πολιτισμός είναι αφύσικος, είναι καπρίτσιο συνθηκών. Ο Βαρβαρισμός θα πρέπει αμέσως να θριαμβεύσει". Ο μελαγχολικός Κιμμέριος με τη βλοσυρή ματιά, αντιτάσσεται όχι στην έννοια του πολιτισμού αλλά στον εκφυλισμένο παρηκμασμένο πολιτισμό που καταπιέζει τα βάρβαρα πρωτογενή ένστικτα και αποκόπτει τον άνθρωπο απ’ τη Φύση και το Αίμα του. Το κομμάτι του άνδρα που είναι εν μέρει βάρβαρο και άγριο δε θα πεθάνει ποτέ...

Κώδικας Τιμής, φυλετικός ντετερμινισμός, ωμή δύναμη και πάλη ενάντια δυνάμεις της Φύσης. Χαρακτηριστικό του συγγραφικού του έργου ήταν ο ιπποτισμός των βαρβάρων απέναντι στις όμορφες γυναίκες. Οι άσχημες είναι μοχθηρές μάγισσες. Κρίμα που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τις ιστορίες του Brachan του Κέλτη, όπως και άλλες (βλ. χαμένες πόλεις/αποικίες ελλήνων εποχής Μεγάλου Αλεξάνδρου).

Από τον σκεπτικό και μερικές φορές διανοούμενο Kull, στον ξένοιαστο και αποφασιστικό Conan, που δε κρύβει ποτέ την μεγάλη του μελαγχολία, αποφεύγει την αποκρουστική μαγεία και μάχεται με μεγάλα φίδια."Μη σταματάς. Μην αναλύεις. Μη φιλοσοφείς. Δράσε. Νιώσε. ΔΡΑΣΕ."

Μιλώντας στην αγαπημένη του Novalyne Price: "Δε νομίζω ότι θα σ’ αρέσει ο Κόναν. Ο αγώνας του είναι μεγάλος, χωρίς να περιπλέκεται με πολιτισμένα κέντρα. Οι άνθρωποι διαβάζουν το υλικό μου για να ξεφύγουν απ΄ αυτόν το μοντέρνο, περίπλοκο κόσμο με την υποκρισία του, την σκληρότητα, την άδικη ζωή του. Θέλουν να γυρίσουν πίσω στην αρχή του ανθρωπίνου είδους. Ο πολιτισμός στον οποίο ζούμε είναι πιο μοχθηρός απ’ αυτόν που γράφω. Τις μέρες αυτές, κορίτσι, οι άνδρες ήταν άνδρες και οι γυναίκες ήταν γυναίκες, Πολεμούσαν για να μείνουν ζωντανοί, αλλά αυτός ο αγώνας τους άξιζε" (“One who Walked Alone”, N.Price, 1986, σελ. 63). Όπως και να χει, η απουσία της ανεξάρτητης, πανέμορφης και δυναμικής Novalyne, της Βαλέριας της Κόκκινης Αδελφότητας που προϋπήρχε μέσα του ως Μπελίτ, του κόστισε... όπως και η αρρώστια και ο θάνατος της μητέρας του. Όμως η κατάθλιψη (που ανέπτυξε από την εφηβική του ηλικία) ήταν η σφραγίδα του θανάτου του.

Οι τελευταίες λέξεις του:

“All fled, all done
So lift me on the pyre.
The feast is over
And the lamps expire”

Ο Κόναν συνεχίζει να αποτελεί διαχρονικό ανδρικό πρότυπο. Λίγοι κατανοούν...

Υπέροχα και τα ποιήματα του REH. Όμορφη και λιτή η ταινία «Whole Wide World» για τη ζωή του.

- "Πως ξέρεις τόσα πολλά γι’ αυτόν; Τα βιβλία της ιστορίας δε σου τα λένε αυτά."
- "Ήμουν εκεί, κορίτσι μου"

Ανώνυμος είπε...

Living hell cloaked in black
Three ungodly hosts
Upon the dais a ball of light
Which binds them to their post
Faster than a striking cobra
Hit the altar and knocked it over
Shattered in a silver shower
The priests of hell have lost their power

Dormammu είπε...

For there are worlds beyond worlds, as Kull knows, and whether the
wizard bewitched him by words or by mesmerism, vistas did open to the
king’s gaze beyond that strange door, and Kull is less sure of reality
since he gazed into the mirrors of Tuzun Thune.

ε είπε...

Οι ωραίοι πεθαίνουν νέοι.

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

Όταν ήμουν μικρότερη... γυρω στα 15 με 18... έλεγα πως στα 50 μου θα αυτοκτονούσα... για να μην γεράσω... για να μην αρρωστήσω... για να μην με προσπερνούν αδιάφορα όπως συμβαίνει με πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους... ναι ήμουν παράξενο παιδί... δεν νομίζω πως σκέφτομαι έτσι πια... μάλλον όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος γίνεται πιο δειλός...

SUN W KNIGHT είπε...

"Και οι κάτοικοι της πόλης απέστρεψαν το κεφάλι τους επιστρέφοντας στις καθημερινές οικιακές τους ασχολίες. Έτσι κάνουν πάντα οι απλοί άνθρωποι, άσχετα προς ποιά τρανά κατορθώματα μπορεί να καλπάζουν οι βασιλιάδες και οι πολεμιστές."
...από τo διήγημα του ΡΕΧ, Οι Καβαλάρηδες Πέρα Από Το Ηλιοχάραμα...

Λακων είπε...

"λέει ότι θα προτιμούσε να είναι καλός επαγγελματίας πυγμάχος παρά καλός μυθιστοριογράφος !"
Αυτό και μόνο μου λέει πολλά.
Τι να σου πω για το Conan τώρα;
Ότι ακόμα και τώρα με ευχαρίστηση το διαβάζω;
Ότι πριν λίγα λεπτά ήμουν στο διαδικτυακό Age of Conan και ταξίδευα από Στυγία σε Ταραντία και πίσω στην Ακιλονία;
Δεν είχα ιδέα για τον τρόπο θανάτου του.

SUN W KNIGHT είπε...

Γειά σου Λάκωνα, θα συναντηθούμε στην Υπερβόρεια...

- είπε...

Άφησε πολλά ως παρακαταθήκη στους οπαδούς της Ηρωικής Φαντασίας αλλά θα είχε αφήσει πολύ περισσότερα αν ζούσε κι άλλο... Το λένε και οι Iron Maiden: Only the good die young!