19/12/08

ΔΕΗΣΗ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ

Whose woods these are I think I know.

His house is in the village though;

He will not see me stopping here

To watch his woods fill up with snow.

Κάποτε, με θράσος στην καρδιά του Χειμώνα αναζητούσα το δισκοπότηρο του Ήλιου. Στην πιό σκοτεινή νύχτα του χρόνου, αργοπορημένος έφτασα στην εφαπτόμενη των κόσμων. Ασεβής και βέβηλος αντίκρυσα τον κρυστάλλινο καθεδρικό και ξεπέζεψα στο πλάτωμα ανάμεσα στη λίμνη και το δάσος.

Χιόνιζε ασταμάτητα και το σφοδρό κρύο διαπερνούσε την πανοπλία και τη σάρκα κι έφθανε στα μαύρα βάθη της ψυχής μου. Λευκό σάβανο κάλυπτε τη φύση και οι νιφάδες χόρευαν αλλόκοτα κάτω από το απόκοσμο φως του φεγγαριού.
Κι ένοιωσα τότε μαγεμένος από την ονειρική ομορφιά, τη σιωπηλή γαλήνη, το σβήσιμο του κόσμου στο σκοτεινό τοπίο. Έκλεισα τα μάτια και υπνωτισμένος αποζήτησα τη λύτρωση ανάμεσα στα λευκά σύμβολα του θανάτου, πέρα από τον πόνο και τη σκληρότητα των διαστάσεων της ύλης. Γονάτισα μπροστά στο διάφανο παλάτι καθώς η θλιβερή ειρήνη μου απομυζούσε τη ζωή.

Η Βασίλισσα του Χιονιού με προσκαλούσε με το σκήπτρο της σελήνης στη λύπη, στη σιωπή, στης αθωότητας τη φυλακή. Αιώνιο καταφύγιο υποσχόταν και ήμουν έτοιμος να παραδοθώ. Χαμένος μέσα στο παγωμένο δάσος ήθελα να ξεχάσω και να ξεχαστώ.


My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near

Between the woods and frozen lake

The darkest evening of the year.

He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake.

The only other sound’s the sweep

Of easy wind and downy flake.



Και τότε, δίπλα στη λίμνη είδα μιά φασματική μορφή να με πλησίαζει με γοργά βήματα δίχως καν να πατάει στη γη. Ο μαυροντυμένος καλόγερος, ξυπόλυτος και κουκουλοφόρος, με κίτρινο πρόσωπο, έμοιαζε στον θεριστή των ψυχών.

Τον αναγνώρισα και χάρηκα αν και είχα χίλια χρόνια να τον δω. Ο Μαύρος Μοναχός, πρώτος αγγελιοφόρος του Εωσφόρου και φύλακας της φαντασίας μου είχε έρθει να με σώσει από το σκοτάδι της ανυπαρξίας ανοίγοντας ξανά το λαμπερό μονοπάτι της ματαιοδοξίας.

Στην άκρη του κενού στάθηκε δίπλα μου και μου επανέλαβε όλες τις διεγερτικές του κολακείες... πως είμαι από τους εκλεκτούς που υπηρετούν την αιώνια αλήθεια, πως οι ιδέες μου είναι αφιερωμένες στο λογικό και το ωραίο, πως ζω συνειδητά κι ελεύθερα αναζητώντας την υπέρτατη αρχή. Μου θύμησε την έκσταση και την ιδιοφυία, την έξαψη και τη χαρά της ανώτερης ζωής. Μου έδειξε και τον μακρύ δρόμο, που πρέπει να κάνω πριν παραιτηθώ κι έπειτα χάθηκε ξαφνικά σαν ψεύτικος αντικατοπτρισμός.

The woods are lovely, dark and deep.
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,

And miles to go before I sleep.

Ξύπνησα άρρωστος και χλωμός μα εξιλεωμένος. Ίππευσα κι απομακρύνθηκα γοργά μέσα στην ομίχλη. Σώθηκα από τον ανίερο απόστολο της μεγαλομανίας κι ας μην πίστεψα λέξη από τ' απατηλά του λόγια. Ξέρω καλά πως είμαι αιχμάλωτος κι αμαρτωλός. Έχω ακόμη μπροστά μου χίλια χρόνια ποινής να εκτίσω, πριν επιστρέψω στον Κύριο του φωτός...



Το ποίημα: Stopping By Woods On A Snowy Evening. Του Αμερικανού ποιητή Ρόμπερτ Φροστ (1874 - 1963).
Οι πίνακες: Winter Landscape with Church και Winter Landscape του Caspar David Friedrich (1774 - 1840).
Ο Μαύρος Μοναχός: Από το ομώνυμο διήγημα του Ρώσου διηγηματογράφου και θεατρικού συγγραφέα Αντόν Τσέχωφ (1860 - 1904). Λέει κάπου ο Μοναχός στον μάγιστρο Κοβρίν: «Υπάρχω στη φαντασία σου, αλλά η φαντασία σου είναι ένα τμήμα της φύσης, δηλαδή υπάρχω και στη φύση ».
Η Βασίλισσα του Χιονιού: Από το ομώνυμο παραμύθι του Δανού συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (1805 - 1875).
Οι εικονιζόμενοι πρωταγωνιστές: Φιγούρες του Pieter Bruegel (1525 - 1569) από τα έργα Ο Χριστός και η μοιχαλίδα (η Λευκή Βασίλισσα) και Ο Μισάνθρωπος (ο Μαύρος Μοναχός ).

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

the snow was gently falling
a white mist filled the air
I hear the cold wind calling - something's waiting there

για να καθαρίσει λίγο η ατμόσφαιρα από την οσμή του βρώμικου ανθρώπου

Ανώνυμος είπε...

Από Defender Of The Secret Of Steel...

διαβάζω και ξαναδιαβάζω την ανάρτησή σου και μαγεύομαι...η περιπλάνηση στο χιονισμένο δάσος μου φέρνει εικόνες μυστικού του ατσαλιού...hail...

ερ.1 για ποιό λόγο εικονίζονται μόνο τα hail to England, sign of the hammer από Manowar;
ερ.2 γιατί μόνο Warlord Lordian Guard και Manowar στην επική μουσική;

DRAGONSHIPS RISE FROM THE SEA
THREE FATES BRING THE NEW-BORN KING

Unknown είπε...

αιχμάλωτος κι αμαρτωλός, ε;

κάπου εκεί γυρνώ κι εγώ...

φιλιά βρόχινα...

SUN W KNIGHT είπε...

Καλλίμαχε: Στον πραγματικό κόσμο η δέηση δεν επαρκεί...

Defender: Νομίζω πως λίγα σημεία αναφοράς αρκούν. Hail...

Νεράιδα της βροχής: Ελπίζω να μην κρύβεσαι στο παλάτι της βασίλισσας του χιονιού...

Λακων είπε...

Λάκων προς Ήλιο: Χαίρε.
Πολλές ευχές για το νέο έτος.

Ανώνυμος είπε...

Sun knight: eternal world ... reality is dreaming

Ευάγγελος Σπ. Παυλής είπε...

Στην άκρη του κόσμου, στο χιονισμένο τοπίο, οι πρώτες αχτίδες της νίκης του Ήλιου... καλή χρονιά αδερφέ!

Ανώνυμος είπε...

The Darkest Evening of the Year
ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ, Η ΜΑΚΡΟΤΕΡΗ ΝΥΧΤΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ, ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΥΛΕΣ ΔΙΑΠΛΑΤΑ ΑΝΟΙΚΤΕΣ......
ΜΑ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΑΡΜΑ ΤΟΥ ΑΝΕΒΕΙ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΩΝ.
88! ΓΙΑ ΤΟ "2009", ΙΠΠΟΤΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ.

SUN W KNIGHT είπε...

Λάκωνα,
Καλλίμαχε,
Αίολε,
Grimkrieg,

Τέχνη και Σπαθί γιά έναν καλύτερο κόσμο.
SOL INVICTUS...

Μαρια Νικολαου είπε...

Xθες συναντησα τη βασιλισσα του χιονιου.. μα δεν προλαβα να της μιλήσω κι έλιωσαν οι λεξεις της..

Καλημερα κι απο μενα και χρονια πολλά ..

"Βασίλισσα της βροχής.."

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

Μια λέξη.

SUN W KNIGHT είπε...

Μαρία Νικολάου: Καλή χρονιά Βασίλισσα της Βροχής...

Γαϊδάρα: Μιά λέξη δεν είναι αρκετή...

John Simon Ritchie είπε...

Για δείτε σύμπτωση Ιππότη, κι εγώ αυτές τις ημέρες ανήρτησα στο μπλογκ μου σχετικά με τη Βασίλισσα του Χιονιού. Καλή Χρονιά να έχετε.