15/11/09

ΗΡΩΕΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ

«Καλέ μου φίλε, αν ήταν ξεφεύγοντας από τον πόλεμο να μείνουμε για πάντα αγέραστοι κι αθάνατοι, ούτε κι εγώ θα πολεμούσα ανάμεσα στους πρώτους, ούτε κι εσένα θα σε ετοίμαζα για τη μάχη που δοξάζει τους άντρες. Τώρα όμως έτσι κι αλλιώς χίλιοι θάνατοι στέκονται από πάνω μας, που δεν μπορεί να τους ξεφύγει ούτε να γλυτώσει απ’ αυτούς ο άνθρωπος.
Ας πάμε λοιπόν να δώσουμε σε κάποιον δόξα ή κάποιος να δώσει σε μας.»

Αυτά λέει ο ισόθεος Σαρπηδόνας στον αγαπημένο του εξάδελφο Γλαύκο για να τον παρακινήσει μπροστά στο τείχος των Αχαιών. Και μέσα σε τρείς προτάσεις περιγράφει ξεκάθαρα το ηρωικό ιδεώδες.

Οι θνητοί, ήρωες βασιλιάδες αγαπούν τη χαρά της ζωής και θα επιδοκίμαζαν την άφθαρτη νεότητα και τη σωματική αθανασία. Όμως, περιπολώντας στα σύνορα του θανάτου παρατηρούν την τραγική ανθρώπινη φύση νηφάλια και καθαρά. Και κατανοούν πως κανείς δεν ξεφεύγει από το σκληρό πεπρωμένο των θνητών.
Αφού είμαστε καταραμένοι να γερνάμε, ας προσφέρουμε νέοι ακόμη και δυνατοί, το καθαρό αίμα μας στη γη. Αφού ο θάνατος μας παραμονεύει με χίλιους τρόπους, ας χαθούμε επιλέγοντας μόνοι μας το χρόνο, σε κάποια ωραία, πολεμική σκηνή.

Ο Σαρπηδόνας και ο Γλαύκος έπεσαν στη μάχη και κέρδισαν την αναγνώριση των αντρών. Πήραν κι έδωσαν δόξα στους ήρωες των Αχαιών και στο τέλος είχαν τον τιμημένο θάνατο που αποζητούσαν, πρώτα ο Σαρπηδόνας από τον Πάτροκλο, έπειτα ο Γλαύκος από τον Τελαμώνιο Αία.


Αντίθετα, εμείς γερνάμε και πεθαίνουμε με κάποιον από τους χίλιους, ατιμωτικούς θανάτους και κανείς δεν θα θυμάται στο μέλλον τη θηλυκή μας εποχή.
Θλίβομαι για τη κακή μας μοίρα. Οι ψυχές μας, αιώνια δυστυχισμένες θα περιφέρονται στον Άδη δίχως καμμιά ελπίδα να εξαγνιστούν στην ιερή μάχη, δίχως ποτέ να τιμήσουν το εξιλαστήριο σπαθί.




Το κείμενο: Ομήρου ΙΛΙΑΔΑ (Μ 322-328), σε μετάφραση Ο. Κομνηνού - Κακριδή.
Οι φωτογραφίες: Μυκηναϊκά χάλκινα εγχειρίδια. Διακόσμηση παράστασης κυνηγιού λεόντων με χρυσό και άργυρο σε νιέλο, χρυσών λεόντων σε νιέλο και σπειρών από χρυσό και νιέλο (1600-1500 π.Χ.).

9 σχόλια:

venthesikymi είπε...

Υπέροχη δουλειά αυτές οι λεπίδες...Ούτε σήμερα δεν γίνονται, πόσο μάλλον τοτε, και με τί μέσα, αν σκεφτείς...
Όσο για το νιέλο, πλέον θεωρείται άκρως επικινδυνο (καρκινογόνο) και δεν διδάσκεται πουθενά, μόνον θεωρητικά γνωρίζω το αντικείμενο...
Καλησπέρα...

aerostatik είπε...

σε κάθε εποχή μπορείς να έχεις έναν υπέροχο θάνατο, αρκεί να είσαι λίγο ήρωας...

Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

"Δια πατέρα, όμως εσύ γλίτωσε τουλάχιστο από το σκοτάδι τους γιούς των Αχαιών, κάνε να καθαρίσει ο ουρανός και δώσε στα μάτια μας να ιδούνε και μέσα στο φως πια σκότωσέ μας, αφού έτσι το τραβάει η καρδιά σου"

Αυγή του κόσμου...10/1996

Ιππότη,
επιστροφές στο χρονικό κύκλο του έπους. Περιπολίες στα σύνορα του Πολιτισμού...

Σταμάτης

καλλίμαχος είπε...

Ο 58χρονος μπήκε στο νοσοκομείο με οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Την στιγμή που η εγκεφαλική του αρτηρία έφραζε ο άντρας έκανε εμετό, με αποτέλεσμα εισρόφηση των στομαχικών του υγρών και πνευμονία. Τον είχαν σε μηχανική υποστήριξη, ξέχωρα, στον προθάλαμο του δωματίου των εγκεφαλικών, όπου άλλοι 3 κατάκοιτοι πάλευαν να ξαναβρούν την επαφή τους με την πραγματικότητα, η οποία αποτελούταν από ένα θορυβώδες δημόσιο νοσοκομείο και τις εργατικές συνοικίες που το περιέβαλλαν. Η πραγματικότητα για τον συγκεκριμένο περιελάμβανε και την κόρη του. Την πρώτη από τις δύο ημέρες που έμεινε κοντά στον αναίσθητο πατέρα της έκλαψε, την δεύτερη απλά του κράταγε το χέρι. Μετά το πρόσωπό της σκλήρυνε και το βλέμμα της έφυγε σε τοίχους και διαδρόμους. Τις μικρές ώρες της τετάρτης ημέρας ο άντρας πέθανε. Στην πραγματικότητα του νοσοκομείου αυτό σήμανε πως η κλίνη του άδειασε, το ίδιο και το μηχάνημα της παροχής αέρα. Δεν υπήρξε περίπτωση να το γνωρίζει, αλλά κανείς δικός του δεν ήταν εκεί από το μεσημέρι της προηγουμένης.

SUN W KNIGHT είπε...

Venthesikymi:
Σπαθιά γιά ήρωες βασιλιάδες...

Αερόστατε:
Υπέροχο θάνατο μπορείς να έχεις μόνον σε μιά μεγάλη μάχη...

Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ - Σταμάτη:
Ηλιακή Τάξη ενάντια στην Εντροπία...

Καλλίμαχε:
Χίλιοι θάνατοι, δυστυχισμένες ψυχές...

LONE A. WARRIOR είπε...

Χίλιες φορές καλύτερα ο θάνατος από χτύπημα σπαθιού στο πεδίο της μάχης παρά η καφρίλα που μας περιβάλλει. Ο τελευταίος ήρωας ήταν ο Γιούκιο Μισίμα, ο οποίος με την τελετή σεππούκου που διέπραξε μας λέει πολλά.

Ανώνυμος είπε...

Από Black Wind,

No walls can contain the gods' almighty will
I hear the silent voices I cannot hide
The gods leaves no choices so we all must die
Oh Achilles let thy arrows fly.
Into the wind, where eagles cross the sky

HAIL

SUN W KNIGHT είπε...

Lone A. Warrior,
Black Wind,

SOL INVICTUS...

Ανώνυμος είπε...

φιλε Sun Knight, πιανομαι απο την τελευταια σου παραγραφο και σου λεω οτι ακομα και στην εποχη μας την τοσο παρακμιακη, μπορει καποιος να βρει τον ενδοξο θανατο!! Θυμισου δυο ανθρωπους, οχι πολυ παλαιοτερους απο μας, τον Παυλο Μελα και τον Ιωνα Δραγουμη, οι οποιοι το 1904 και 1920, αντιστοιχα, αντικρυσαν το θανατο σαν ομηρικοι ηρωες και αναχωρησαν για τα Ηλυσια Πεδια...

"WARLORD Ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ"