17/1/10

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ, ΟΙ ΕΥΖΩΝΕΣ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΜΑΣ

Εκ πρώτης όψεως, το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη βρίσκεται σε κοινή θέα, στην Πλατεία Συντάγματος, μπροστά στη Βουλή των νεοελλήνων. Βιαστικοί διαβάτες το προσπερνούν χωρίς να το προσέχουν, αυτοκίνητα πηγαινοέρχονται ασταμάτητα στους γύρω δρόμους και σμήνη τουριστών το φωτογραφίζουν χαζεύοντας τους τσολιάδες. Ανάμεσα σε κοσμοπολίτικα ξενοδοχεία, καφετέριες και πολυκαταστήματα, μοιάζει σαν ξεχασμένο αξιοθέατο μιας άλλης εποχής: παράταιρο πολεμικό και ακίνητο στοιχείο στο μέσον μιας ειρηνόφιλης κοινωνίας, που σφύζει απο εμπορική κινητικότητα.
 
 
Για όσους όμως γνωρίζουν την αλήθεια, το Μνημείο παραμένει αθέατο στα σύνορα δύο Κόσμων. Ακριβώς πίσω του απλώνεται ο απέραντος λειμώνας των ασφοδελών, το ανήλιο λιβάδι των ψυχών. Ο Ήλιος, βυθισμένος στον μυθικό Ωκεανό, ποτέ δεν λάμπει εκεί όπου συρρέουν ο Αχέροντας κι ο Κωκυτός, η Στύγα κι ο Πυριφλεγέθοντας κι αρχίζει η επικράτεια των νεκρών. Το Μνημείο είναι μια μυστική πύλη προς εκείνο το ξεχωριστό πεδίο του λειμώνα όπου περιφέρονται οι ψυχές των πεσόντων στις μάχες των Ελλήνων. Οι σκιές τους διατηρούν τη μορφή που είχαν κατά την πτώση τους και τις ανοιχτές πληγές των χτυπημάτων. Φορούν τους θώρακες και τις πανοπλίες τους, τα κράνη και τις ματωμένες τους χλαίνες. Και σ' αυτούς δεν βασιλεύει ο Άδης και η Περσεφόνη αλλά ο κορυφαίος ήρωας, ο Αχιλλέας των Αχαιών.

Αν και μπροστά στη Βουλή, το ιερό Μνημείο των αγνώστων στρατιωτών, που για αιώνες σκοτώνονταν στα πεδία των μαχών για την Φυλή, την Πατρίδα και την Ελευθερία του Έθνους καμμιά σχέση δεν έχει με απατηλές έννοιες όπως η ισότητα και η δημοκρατία. Αντιθέτως, λόγω της ιδιαίτερης φύσης του αποτελεί εστία καθαρότητας, που αντιδιαστέλλεται προς το διαλυμένο σύγχρονο κράτος, το σάπιο πολιτικό σύστημα, την διεφθαρμένη άρχουσα τάξη και τους κακομαθημένους και απόλεμους πολίτες αυτής της χώρας.
 
Το Ηρώο φρουρούν δύο Εύζωνες τιμώντας, ακίνητοι και αμίλητοι, τις ψυχές των πεσόντων ενώ επιτηρούνται από έναν τρίτο παρατηρητή.
Πριν από λίγες ημέρες, στην Πλατεία Συντάγματος, κάποιοι ανισόρροποι αναρχικοί τοποθέτησαν βόμβα κοντά στον χώρο του Μνημείου. Όταν ενημερώθηκαν για την ύπαρξη της βόμβας, οι δύο φρουροί αρνήθηκαν, με νεύμα των ματιών τους, να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και ο παρατηρητής πήγε και στάθηκε ανάμεσά τους. Οι τρείς νεαροί στρατιώτες από την επαρχία - που υπογραμμίζω πως υπηρετούσαν τη θητεία τους - έδειξαν με την ακλόνητη στάση τους πως ίσως και να μην έχουν όλα χαθεί.
Πριν από λίγες ημέρες, στην Πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, τρείς Εύζωνες διέσωσαν ότι λιγοστό έχει απομείνει από την τιμή μας.
 





Σχόλιο στην επικαιρότητα: Επιβεβλημένη εξαίρεση στην συνήθη πρακτική των κειμένων της Πολεμικής Σημαίας.
Το γεγονός: Ωρολογιακός, εκρηκτικός μηχανισμός τοποθετημένος μέσα σε κάδο απορριμάτων, εξεράγη λίγο πριν από τις οκτώ το βράδυ του Σαββάτου, 9 Ιανουαρίου 2010, λίγα μέτρα από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Πριν την έκρηξη η περιοχή εκκενώθηκε όμως οι Εύζωνοι παρέμειναν στη θέση τους.
Οι Εύζωνοι: Επίλεκτες δυνάμεις του νεώτερου Ελληνικού Στρατού. Τα πρώτα τέσσερα Τάγματα οργανώθηκαν το 1867. Σύμβολο ανδρείας στη μάχη. Δυστυχώς, σήμερα εκτελούν μόνον καθήκοντα τελετουργικού χαρακτήρα.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που καταλαβαίνουν τις έννοιες της τιμής, της ελευθεριάς, της φυλής, της πολεμικής αρετής, μπορούμε να ελπίζουμε σαν λαός

βαρυμέταλλος είπε...

" ο καυγάς είναι ηδονή για όλους τους φτωχοδιάβολους - δίνει μια ελαφριά αλλά και μεθυστική αίσθηση δύναμης. Ακόμη και τα παράπονα και οι διαμαρτυρίες μπορούν να δώσουν στη ζωή μια χάρη που την κάνει υποφερτή..."

Λυκόφως των ειδώλων, 34

Ανώνυμος είπε...

Από πότε η λέξη εύζωνος έχει πληθυντικό εύζωνες; Καινούργια γραμματική είναι αυτή;

Περιπλανώμενος είπε...

"Το ιερό Μνημείο των αγνώστων στρατιωτών που για αιώνες σκοτώνονταν στα πεδία των μαχών για την Φυλή, την Πατρίδα και την Ελευθερία του Έθνους καμμιά σχέση δεν έχει με απατηλές έννοιες όπως η ισότητα και η δημοκρατία."

Πόσο αλήθεια..

P A L A D I N είπε...

Sun Knight επέτρεψέ μου...

ανισόρροποι αναρχικοί... πλεονασμός...

Συμφωνώ απόλυτα με τον Βαρυμέταλλο...

Καυγάδες δεν αρμόζουν στον πολεμιστή... μόνο δυνατά χτυπήματα

Βαρυμέταλλος είπε...

"Καυγάδες δεν αρμόζουν στον πολεμιστή... μόνο δυνατά χτυπήματα"

Συμφωνείς με τον Νίτσε...

Έχω μια ένσταση προς εσένα... Είναι μια αναρχική πρακτική (για την ακρίβεια μια δημοφιλής πρακτική πολλών οικουμενικών ιδεολογημάτων), η 'απαλλοτρίωση λέξεων'... Λέξεις εύηχες όπως 'αγωνιστής', 'αλληλέγγυος' κτλ ταυτίζονται συνειδητά και προπαγανδιστικά με συγκεκριμένους ανθρώπους και πρακτικές... Ο πατριώτης, ως πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος, δεν χρειάζεται να προπαγανδίσει την ύπαρξή του και δεν χρειάζεται ταμπέλες στην συμπεριφορά του. Ας μην υιοθετούμε τις πρακτικές της παρακμής λοιπόν: 'πολεμιστής' είναι όποιος πολεμάει - μέχρις εκεί.

Ανώνυμος είπε...

Βαρυμέταλλε,

θεώρησα ότι σε καλύπτουν τα λόγια του Νίτσε, όπως τα χρησιμοποιείς για το ζήτημα, οπότε δήλωσα ότι συμφωνώ μαζί σου. Αν εκτίμησα λάθος, ανακαλώ, και δηλώνω σύμφωνος του Νίτσε...

G.L.

Ανώνυμος είπε...

Guardian Lord, σωστά εκτίμησες, αλλά θίγω κάτι άλλο.

Ανώνυμος είπε...

Η αναφορά μου δεν αλλοιώνει την έννοια του πολεμιστή...

SUN W KNIGHT είπε...

Με διάθεση να εκχυδαΐσω το κείμενό μου, θα πρόσθετα την γνωστή, ποιητική έκφραση:
"είναι βαριά,
είναι βαριά
η πούτσα του τσολιά"