1/10/15

O TEMPORA! O MORES!

Delicta maiorum inmeritus lues,
Romane, donec templa refeceris
aedisque labentis deorum et
foeda nigro simulacra fumo.
 
dis te minorem quod geris, imperas:
hinc omne principium, huc refer exitum:
di multa neglecti dederunt
Hesperiae mala luctuosae.

Από τα βάθη του ιστορικού χρόνου, ο Λατίνος ποιητής Οράτιος προτρέπει τους συμπολίτες του να επιστρέψουν στη λατρεία των πατρώων θεών και τους υπενθυμίζει πως τα αμαρτήματα των προγόνων, οι παραμελημένοι ναοί, πολλά δεινά έχουν επιφέρει στις χώρες της Εσπερίας. Οι ίδιοι αρχαίοι στίχοι θα μπορούσαν ταιριαστά να απευθύνονται και στους σύγχρονους Ευρωπαίους ως διαχρονική πρόσκληση επανασύνδεσης με την ζωτική συνέχεια της Παράδοσης.

 
Στις μέρες μας, το παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι αναδιατάσσεται με νέα ένταση ενώ ταυτόχρονα βαθαίνει η διαρκής κρίση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το άθλιο κονκλάβιο που κυβερνάει την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατασκευαστής και ταυτόχρονα απότοκο της «πολιτικά ορθής» πραγματικότητας που μονότονα αναπαράγει: oικονομοκρατία, εκθύληνση, υποβαθμισμένη παιδεία, μαζικός πολιτισμός, άναρχη δημοκρατία, αποπροσανατολισμός και ανισορροπία. Τα προβλήματα είναι αλληλένδετα και σχετίζονται με την έκπτωση των αξιών και την διαφθορά των ηθών, αλλά κρισιμότερο θέμα παραμένει η αδυναμία φυλετικής αναζωογόνησης και η γήρανση του πληθυσμού.
 
Η διάσωση της Ευρώπης απαιτεί πρωτίστως μια νέα πανευρωπαϊκη αφήγηση με φυλετικό προσδιορισμό και πολεμική ομοψυχία. Rusticorum mascula militum proles... Οι υψηλές αξίες της ιερότητας και του ηρωισμού, αισθητικά και μεταφυσικά, είναι πάντα συνδεδεμένες με τη φυλετική ρώμη. Πρέπει με κάθε τρόπο να πολλαπλασιαστεί ο γηγενής πληθυσμός και οι ναρκωμένοι πολίτες των ευρωπαϊκών εθνών να συνειδητοποιήσουν την διαλυτική επίδραση του πολυπολιτισμικού δηλητηρίου.
Η πολιτική ιδεολογία πρέπει να ξεκαθαρίσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τόσο στην ευρωπαϊκή ενότητα όσο και στη εθνική διαφοροποίηση. Οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να απαλλαγούν από την ενοχική παθολογία και τις προκαταλήψεις για τα λάθη του παρελθόντος, να ξαναγίνουν περήφανοι για τις παραδόσεις τους και να επαναξιολογήσουν τα αυτονόητα κεκτημένα.
Μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρουν οι Τεύτονες, που ταλανίζονται από το νοσηρό σύνδρομο της οικονομικής υπεροψίας κι έχουν λησμονήσει τον ενωτικό τους ρόλο στο κέντρο της γηραιάς ηπείρου. Κι επίσης τα μεγάλα κράτη των Βρετανών και των Φράγκων, που καθώς είναι διαβρωμένα από την πανσπερμία των Αφρικανών και Ασιατών της εκφυλισμένης αποικιοκρατίας τους, αδυνατούν να απομακρύνουν τους ασύμβατους ξένους τους.
 
Έχουμε ήδη εισέλθει σε μια επικίνδυνη εποχή όπου εκτός από τον ενδογενή βιολογικό εκφυλισμό, εκατομμύρια αλλόφυλων μεταναστών κατευθύνονται για ποικίλους αντικειμενικούς ή προσχηματικούς λόγους, στην Ευρώπη. Είναι ολοφάνερο πως οι πάτρωνες της αναγκαστικής παγκοσμιοποίησης επιταχύνουν την επιβλαβή επιμιξία των λαών χρησιμοποιώντας τους αξιολύπητους πρόσφυγες ως ακούσια όργανα των προκαθορισμένων σχεδίων τους. Όμως, η μακροπρόθεσμη εξέλιξη της ανθρωπότητας ως βιολογικό είδος έχει απόλυτη ανάγκη την διατήρηση των επιμέρους φυλετικών και εθνικών ομάδων και την διακριτική συνύπαρξη των διαφορετικών πολιτισμών τους.
Η Ευρώπη οφείλει να μετατραπεί σε απόρθητο φρούριο της λευκής ομοεθνίας και τα σύνορα να κλείσουν ερμητικά. Κι αυτό να γίνει δίχως φυλετική εχθρότητα ή την αναγκαστική κατάργηση της ελεήμονος διάστασης του πολιτισμού μας: οι δύστυχοι πρόσφυγες πρέπει να βοηθηθούν να επιστρέψουν στις χώρες τους και η ανθρωπιστική κρίση να αντμετωπιστεί στην πηγή της.

Ο ποιητής Οράτιος τελειώνει την πατριωτική ωδή του φοβούμενος πως αν δεν ληφθούν κατάλληλα μέτρα, η φαύλα γενιά θα γεννήσει γενιά ακόμη χειρότερη. Αν εμείς, οι σύγχρονοι Ευρωπαίοι, δεν ξυπνήσουμε σύντομα από τον βαθύ λήθαργό μας, αυτή θα είναι δυστυχώς η δική μας περίπτωση...                       

 

 
Ο τίτλος: Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (Κατά Κατιλίνα).
Οι στίχοι: Οράτιου Ωδές, Βιβλίο ΙΙΙ, Ωδή VI.
Ο πίνακας: ROMAN LEGIONNAIRES (Donato Giancola, oil on panel). Ο Ορθός Λόγος εναντίον των άλογων δυνάμεων. Η Λεγεώνα ενάντια σε αλογοκέφαλα τέρατα!

 

2 σχόλια:

Allobrogix είπε...

Έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλιά για τη Μεταποικιακή Θεωρία, που αναλύει τις χώρες του κόσμου που μορφώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Αποικιοκρατία αλλά ελάχιστοι μιλάνε για το τι συνέβη στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες των αποικιοκρατών και το Μεταποικιακό Ενοχικό Σύνδρομο που έχουν οι περισσότερες χώρες της Ηπείρους μας. Εδώ νομίσω είναι το κεντρικό στοιχείο που ευνουχίζει την αντίδραση και τον αυτοσεβασμό που θα έπρεπε να έχουμε. Δεν είναι μόνο οι Γάλλοι και οι Βρετανοί που κουβαλάνε το σύνδρομο αυτό από γενιά σε γενιά, αλλά και οι Βέλγοι, Ολλανδοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι και αρκετοί άλλοι. Τα μεταπολεμικά προγράμματα ανασυγκρότησης της Ευρώπης επένδυσαν στην εισροή νέων από τις παλαιές αποικίες και αυτό έβαλε την βάση για τον πολυπολιτισμό και την αίσθηση υποχρέωσης των Ευρωπαίων να μοιράζονται την Ήπειρό τους με άσπονδες εθνικές ομάδες από όλες τις μεριές του πλανήτη. Η Μεταποικιακή Ενοχή δηλαδή είναι ένα ιδεολογικό σύνδρομο που μας αφήνει γερασμένους, μπερδεμένους και ισχνούς.

SUN W KNIGHT είπε...

...aetas parentum, peior avis, tulit
nos nequiores, mox daturos
progeniem vitiosiorem...