ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ

« . . . Ονείρους απαλούς και ήρεμον Ύπνο στης Γης την Αγκαλιά βρίσκει
ο Τιτάνας.
Και αυτός ακόμη ο Φθονερός, αυτός ο Σκύλος ο Κέρβερος μεθύσκεται
και αποκοιμάται. »

Προσκυνώ τη σάρκα της γυναίκας.
Δεν πιστεύω στο πνεύμα της, δεν εμπιστεύομαι την ψυχή της, ειρωνεύομαι τη δύναμή της, χλευάζω τις προθέσεις της, προσκυνώ όμως τη σάρκα της.

Λυπάμαι τη Γριά, σέβομαι τη Μητέρα, ποθώ μόνον τη Κόρη. Με τη βοήθεια του Πατέρα διασπώ την τριπλή Θεά κι αρπάζω τη Κόρη από τις άλλες. Σε απομόνωση την οδηγώ και τη λατρεύω στο ναό του Οίνου και του Άρτου.

Στο κορμί της αναζητώ το μυστήριο της ηδονής, απολαμβάνω το ναρκωτικό της διέγερσης, μεθώ με το φαρμάκι του έρωτα.
Ανάμεσα στα πόδια της χάνομαι στο βάθος του στοιχειακού κόσμου, ανταλλάσσω τον Λόγο με την άγνοια, μετανοώ και αναβαπτίζομαι στο μαγικό ασυνείδητο.

Η σάρκα της γυναίκας, μου προσφέρει την μοναδική απόλαυση που δεν ζωογονείται από το πνεύμα. Ανιχνεύω τις υγρές πύλες της, αναλογίζομαι τα ερεθιστικά ενδεχόμενα και αναζητώ πρόσκαιρη λύτρωση στο εσωτερικό της άβατο.
Στο βάθος του κόλπου της αγγίζω την ατροφική ψυχή της και προσπαθώ να κατανοήσω την απρόβλεπτη φύση της.
Εισδύω στην τρυφερή σχισμή, που χωρίζει την ανυπαρξία από το φώς και πίνω από το αρχέγονο δισκοπότηρο του Βάκχου.

Η φαντασία μου οργιάζει και στα κατώτερα μυστήρια ψάχνω κλειδιά που ανοίγουν ανώτερα βασίλεια.
Υποψιάζομαι την αλήθεια αλλά με τυφλώνει η ευφορία.
Μύστης αλλά και ιερόσυλος, μεταλαμβάνω οργασμούς και αποδέχομαι το αντίδωρο.
Η σάρκα της γυναίκας είναι ο Μυστικός μου Δείπνος.



Ο πίνακας: The Mountain Mists του Herbert Draper.
Το άγιο δισκοπότηρο: Λένε οι μαύροι μάγοι και οι υλιστές, πως ίσως κρύβεται ανάμεσα στα πόδια της γυναίκας.
Οι στίχοι της εισαγωγής: Οι τελευταίοι στίχοι του ποιήματος ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙΝΟΣ του Friedrich Hölderlin σε μετάφραση του Τ. Κ. Παπατσώνη. Είμαι ταπεινός θαυμαστής του Hölderlin και έχω επίγνωση και της σημασίας του φοβερού του ύμνου και της ιεροσυλίας που διαπράττω...