Όλοι μου οι άγιοι έζησαν αληθινά και πέθαναν νέοι. Άλλοι αυτοκτόνησαν, άλλοι σκοτώθηκαν στη μάχη, άλλοι απλώς ολοκλήρωσαν γρήγορα την επίγεια αποστολή τους. Έζησαν σε διαφορετικές κι άνισες εποχές κι όμως, ακράδαντα πιστεύω πως όλοι τους αναστήθηκαν στον ιδανικό κόσμο των ηρώων και των ποιητών. Εκεί γνωρίζονται μεταξύ τους, ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις και προετοιμάζουν την προφυλακή της ανώτερης ανθρωπότητας.
Όσο γιά μένα, που ζω ψεύτικα... φυλακισμένος μέσα σε σκληρές αλήθειες, τους ονειρεύομαι μα δεν τολμώ να τους αντικρύσω κατάματα. Γιατί αυτοί που νίκησαν τη Μέδουσα οικειοποιήθηκαν το πέτρινο βλέμμα της και μόνον μέσα από τα κάτοπτρα μιας ορισμένης πνευματικότητας γίνονται προσπελάσιμοι.
Άλλωστε, όπως γράφει ο φιλόσοφος με το σφυρί, εγώ... ζω από την πίστωση που έκανα ο ίδιος στον εαυτό μου, πιθανόν να είναι απλώς μια προκατάληψη το ότι ζω...
Ο επίλογος: Από τον πρόλογο του ECCE HOMO (1888) του Φρίντριχ Νίτσε.
Η εικόνα: Study of Perseus (1881) του Edward Burne Jones.
