Όπως το βέβαιο σπαθί την έμφυτή σου αγωνία
Και που να καταφύγω μες στην ανώφελη και φαύλη ανταρσία ;
Έχω στοιχειώσει! Το Γαλάζιο! Το Γαλάζιο! Το Γαλάζιο!
Φασματικός και στοιχειωμένος κρύβομαι από τους ανιχνευτές συνείδησης στον παγωμένο άξονα των κόσμων. Στα γαλανά σύνορα του βορρά αναζητώ το χαμένο αντίβαρο της ασύμμετρης ζυγαριάς. Μόνον εκεί αναστέλλω τις εκκρεμότητες και αναλογίζομαι την πτώση στην αρχή. Μόνον εκεί ο ψυχρός άνεμος μου μεταφέρει ευεργετικά ξόρκια και υποσχέσεις μεταμόρφωσης στο τέλος της τροχιάς.
Στους αντίποδες, το είδωλο του εαυτού μου με προκαλεί ειρωνικά υπολογίζοντας χαμένες ευκαιρίες και δυνατότητες εξαγοράς. Καλοπληρωμένος υπάλληλος του συστήματος επιβιώνει «αξιοπρεπώς» στην σάπια γραφειοκρατία των χρηματιστών ενώ εγώ ξεθωριάζω ονειρευόμενος τους μαγεμένους των παραμυθιών.
Ξεθωριάζω αλλά παραμένω ανάλγητος και υπερόπτης. Λατρεύω τον αρκτικό Ήλιο και περιφρονώ τους ξένους θεούς. Δεν συμμορφώνομαι προς τις υποδείξεις, αποφεύγω την εξομολόγηση, αρνούμαι την υποταγή. Φρουρώ τον πολικό πύργο, απερίσκεπτος, ανυπόστατος και μελαγχολικός.
Γνωρίζω με βεβαιότητα πως καμμιά μαγική επωδή δεν θα μπορούσε σήμερα να με σώσει από την τιμωρία μιας αδιάφορης ζωής. Οι αντιφάσεις που με βασανίζουν, με υποχρεώνουν σε ανέντιμη ανοχή. Κάποια μέρα όμως θα ξεπεράσω το όριο της παραγραφής και τότε τα ψέματα θα τελειώσουν και θα σημάνει η ώρα της επιστροφής.
Υπομένω αγόγγυστα τον βάσανο του πάγου γιατί κάποτε θα επιστρέψω στο Βασίλειο της Φωτιάς.
Να μεγαλώνω πάντοτε, στα πόδια μου να νιώσω
ότι λατρεύουν οι άλλοι,
να μεγαλώνω σαν το δρύ, κι έπειτα να τελειώσω
σα μιά φωτιά μεγάλη.
Τρία χρόνια: Πολεμική Σημαία - Ηλιακό Οχυρό.
Οι στίχοι του πάγου και της φωτιάς: Στον πρόλογο, η τελευταία στροφή από το ποίημα L’azur του Stephane Mallarme (1842-1898), σε μετάφραση του Πάνου Σταυρινού. Στον επίλογο, η τελευταία στροφή από το ποίημα O TOI QUI SUR MES JOURS… του Jean Moréas (Ι. Παπαδιαμαντόπουλος, 1856-1910), σε μετάφραση του Κώστα Καρυωτάκη.
Ο πίνακας: NORTH WATCH. Το κορυφαίο έργο του αμερικανού ζωγράφου Ken Kelly. Ο ίδιος σχολιάζει το θέμα του: «Here I wanted to convey both a sense of adventure and a sense of loneliness. I kept the character confident but alone, with plenty of grays all around him.»
Χρησιμοποίησα συμβολικά για πρώτη φορά τον πολεμιστή του πίνακα, στην WFotS 22 (HM Νo141, Οκτώβριος 1996) στο βασικό, ιδεολογικό κείμενό μου ΗΛΙΟΣ, ΗΡΩΑΣ ΚΑΙ ΕΝΤΡΟΠΙΑ.
