Σε έναν κόσμο αληθινό και υγιή, οι πατρώοι θεοί θα ευλογούσαν την πρώτη μας μάχη και με το ξίφος θα μαθαίναμε να μετράμε τον εαυτό μας. Διά πυρός και σιδήρου θα γινόμασταν άντρες στη δόξα ή στη θανή.
Όμως, εμείς γεννηθήκαμε σε μια άρρωστη εποχή, δίχως αίμα, δίχως τιμή. Για να σωθούμε οφείλαμε να επινοήσουμε νέες τελετές ενηλικίωσης και να πειραματιστούμε με σκιώδη υποκατάστατα και αβέβαιη προοπτική.
Crusader, crusader, please take me with you
The battle lies far to the east
Crusader, crusader, don't leave me alone
I want to ride out on your quest
I'm waiting, I'm waiting, to stand by your side
To fight with you over the sea
They're calling, they're calling, I have to be there
The holy land has to be free
Αναλογίζομαι σήμερα με νοσταλγική διάθεση τη νεανική μας προσπάθεια να αποφύγουμε την εκθήλυνση που αδιάκριτα μας επεφύλασσε η κακή μας μοίρα και η άθλια εποχή. Μακρυμάλληδες έφηβοι, ντυμένοι στα μαύρα και ζωσμένοι με σφαίρες και καρφιά, αποπειραθήκαμε απεγνωσμένα να υποκαταστήσουμε την απουσία της αληθινής μάχης με ψεύτικες προβολές.
Αναμφισβήτητα ήμασταν ρομαντικοί, αμετανόητοι και φανατικοί. Δεν θα τα καταφέρναμε όμως ποτέ δίχως τα εμβατήρια της Ιερής μας Μουσικής. Γιατί η μουσική έχει το πλεονέκτημα να σε μεταφέρει χωρίς την ανάγκη αμφίβολων μεσολαβητών, κατευθείαν στους μυστικούς τόπους των αρχετύπων. Κι εκεί οι θεοί αναγνώρισαν τουλάχιστον τις προθέσεις μας και μας συγχώρεσαν λόγω αμφιβολιών.
Κι έτσι - ευτυχώς - σωθήκαμε οριακά. Με την ακλόνητη πίστη πως ανήκαμε σε κάποια απροσδιόριστη μα ηρωική στρατιά... πολεμώντας σε μια φανταστική σταυροφορία για υπέρτατα ιδανικά...
Η φωτογραφία: Το εξώφυλλο από το άλμπουμ CRUSADER (SAXON, 1984). Έργο του Βρετανού ζωγράφου Paul Raymond Gregory.
Οι στίχοι: Οι πρώτες στροφές από το ομώνυμο τραγούδι.
Χρονολογία μετάβασης: Η δεκαετία του ’80.
Αφιερωμένο εξαιρετικά: Στους Αδερφούς του Σπαθιού και στους «Άγιους Τόπους» της εφηβείας μας. Hail…
