ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

«...Σ’ όλη μου τη ζωή έψαξα να ’βρω το μυστικό της ζωής. Δεν ήμουν ευτυχισμένος στα νιάτα μου, γιατί ήξερα πως τα νιάτα μου θα περνούσαν κι όταν έγινα ώριμος άντρας, δεν ήμουν ευτυχισμένος, γιατί ήξερα πως πλησίαζαν τα γεράματα. Κι έτσι αφιέρωσα τη ζωή μου, τη νιότη και την ωριμότητα και τα γεράματά μου, στην αναζήτηση του Μεγάλου Μυστικού. Πόθησα μια ζωή που η αφθονία της θα γέμιζε τους αιώνες, κορόιδευα τη ζωή που κρατούσε ογδόντα χειμώνες...»

Αναζητώ κι εγώ το Άγιο Σκεύος που περιέχει το αίμα του Χριστού, τo χαμένο σμαράγδι του Εωσφόρου, το γαλάζιο λουλούδι του Νοβάλις, το μάτι που ο Όντιν θυσίασε στη πηγή. Λαχταρώ το φως που καίει στις απόκρυφες συνταγές των αλχημιστών, στα μαγεμένα δάση των παραμυθιών, ανάμεσα στα πόδια των όμορφων γυναικών. Και ενίοτε επιστρέφω στην αρχή του χρόνου, στα αδιαφανή πεδία του εξώτερου διαστήματος, εκεί όπου το δέκατο τάγμα των αγγέλων ηττήθηκε στη Μητέρα των Μαχών.

Χρόνια γυρεύω το Μεγάλο Μυστικό ξετυλίγοντας ένα αόρατο νήμα που ενώνει φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους αντικείμενα, πρόσωπα και τοπία. Κι όμως ποτέ δεν βρέθηκα στο κατώφλι της ανταπόδοσης, ποτέ δεν πέρασα έστω τα πρόθυρα της αποδοχής. Γιατί ακροβατώ ανισόρροπα ανάμεσα στον κόσμο της κοινής πραγματικότητας και στην πνευματική τάξη των παλαιών θεών. Γιατί αναλώνω τον πολύτιμο χρόνο μου στον αναγκαστικό βιοπορισμό παραμελώντας τα ιερατικά μου καθήκοντα. Γιατί ενώ προσεύχομαι στην Ευλογημένη Δεσποινίδα ως αφηρημένη αρετή, μονάχα η λάγνα της πλευρά με συγκινεί.

Στο τέλος όλων των ιστοριών υπάρχει το Δισκοπότηρο. Γύρω του μαίνεται η σύγκρουση των αντιθέτων με σύμβολα και αλληγορίες. Μέσα σε ερειπωμένους γοτθικούς ναούς, φασματικοί Κιστερκιανοί μοναχοί με λευκά ράσα ευλογούν ιερά σπαθιά. Και η Σταυροφορία συνεχίζεται από τις ρίζες του Υγκντραζίλ έως τον δέκατο Έμπυρο Ουρανό, εκεί όπου σύμφωνα με τον Δάντη περιμένει τους ιππότες της αναζήτησης ο Άγιος Βερνάρδος του Κλαιρβώ.

Υπάρχει όμως ακόμη ελπίδα σωτηρίας; Οι αρχάγγελοι του Κάλλους και της Τάξης θα πολεμήσουν άραγε ξανά μαζί; Ποιόν αληθινά υπηρετεί το Δισκοπότηρο;

Οι μύστες διδάσκουν πως ο Θεός αποκαλύπτεται δίχως να γίνεται κατανοητός ενώ εγώ προσεγγίζω χωρίς πίστη τα μυστήρια επιζητώντας μόνον την κατανόηση. Κι αν και απρόσκλητος στη Μεγάλη Λειτουργία, διατηρώ την ψευδαίσθηση πως μου αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία.

Το κείμενο της εισαγωγής: Του κορυφαίου Ιρλανδού ποιητή και συγγραφέα W.B.Yeats (1865-1939) σε μετάφραση Σπ. Ηλιόπουλου. Απόσπασμα του διηγήματος «Η Καρδιά της Άνοιξης» από τη συλλογή Το Μυστικό Ρόδο (The Secret Rose, 1897).
Οι εικόνες: Templar Cloister και The Holy Grail, από τη σειρά The Templars της Black Hawk Toy Soldier. Εκθέματα από την προσωπική μου συλλογή toy soldiers.