Η ώρα περνούσε και είχα ήδη εξερευνήσει κάθε γωνιά του καθολικού δίχως αποτέλεσμα. Έψαχνα ανάμεσα σε οσίους, ιεράρχες και ευαγγελιστές, ανάμεσα σε αγίους, ασκητές, μάρτυρες και αναχωρητές. Δεν τον έβλεπα πουθενά κι άρχισα να ανησυχώ πως οι πληροφορίες μου ήταν λανθασμένες. Σκέφτηκα τότε τις τοιχογραφίες που βρίσκονταν στο απαγορευμένο Ιερό.
Το καθολικό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος είναι τρίκογχος, εγγεγραμμένος, σταυροειδής ναός αθωνικού τύπου και είναι η μεγαλύτερη εκκλησία των Μετεώρων. Ο κυρίως ναός οικοδομήθηκε στα μέσα του 16ου αιώνα αλλά το ιερό Βήμα είναι παλαιότερο και ανάγεται στην εποχή της ίδρυσης της μονής, στα μέσα του 14ου αιώνα. Οι τοιχογραφίες που το διακοσμούν ζωγραφίστηκαν το 1483. Στην πραγματικότητα το σημερινό ναόσχημο Ιερό ανοικοδομήθηκε το 1388 και ήταν αυτό κάποτε το καθολικό του Μεγάλου Μετεώρου: δικιόνιος σταυρικός εγγεγραμμένος με τρούλο ναός του Σωτήρος Χριστού.
Ζήτησα αρχικά από κάποιον επόπτη να μπω στον χώρο του Ιερού αλλά εκείνος με απέτρεψε λέγοντάς μου πως χρειαζόταν ειδική άδεια από τον ηγούμενο, που όμως εκείνη την ημέρα απουσίαζε. Έπειτα προσπάθησα ανεπιτυχώς να διακρίνω τις παραστάσεις παραμερίζοντας μόνος μου τα παραπετάσματα που κάλυπταν τις εισόδους. Και τελικά έπεισα ένα αγαθό παπαδοπαίδι πως ήμουν πιστός προσκυνητής που είχε έρθει από μακρυά...
Μέσα στο Ιερό στάθηκα απέναντί του με σεβασμό και προσοχή. Ως γνήσιος φιλότεχνος ανίχνευα στην τεχνοτροπία τις επιρροές της ιταλικής Αναγέννησης ενώ ταυτόχρονα ως ξεπεσμένος φρουρός του Ραφαήλ αναγνώριζα το φως, το ξίφος, τη φωτιά του Μιχαήλ. Ένοιωθα σαν να με ζέσταινε ο ήλιος ενός καλοκαιριάτικου μεσημεριού. Έκανα αυθόρμητα το σημείο του σταυρού και ρώτησα να μάθω για το Τέλος των Ημερών.
Ρώτησα για τον άγγελο με τη σφραγίδα του ζώντος Θεού και για τους τέσσερεις αγγέλους των ανέμων. Ρώτησα για τους εφτά αγγέλους με τις εφτά σάλπιγγες και για τον άγγελο με το χρυσό λιβανωτό. Ρώτησα για τους τέσσερεις αγγέλους της εξολόθρευσης και για τον άγγελο με το ηλιακό πρόσωπο και το ανοιχτό βιβλίο. Ρώτησα για τον άγγελο με το αιώνιο ευαγγέλιο. Και τελευταία ρώτησα για τους εφτά αγγέλους των έσχατων πληγών με τις εφτά χρυσές φιάλες.
Δεν μου απάντησε για κανέναν.
Με ρώτησε μόνον για τον Αποστάτη.
Αποχώρησα με περίσκεψη συλλογιζόμενος την προειδοποίηση στο ξεδιπλωμένο ειλητό που ο Αρχάγγελος της Τάξης πάντα προτάσσει σταθερά με το αριστερό του χέρι... «Ταις μη καθαραίς προστρέχουσι καρδίαις, εν τω καθαρώ του Θεού θείω δόμω, ασυμπαθώς μου την σπάθην εκτεινύω».
Ο Αρχάγγελος: Κατά την ταπεινή μου άποψη πρόκειται για τον ωραιότερο Μιχαήλ της μνημειώδους ζωγραφικής των βυζαντινών τοιχογραφιών. Σεβάστηκα την ιερότητα του χώρου και δεν τον φωτογράφησα. Σκάναρα πάντως την εικόνα για το κείμενο από σχετικό έντυπο αναφοράς.
Η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου: Το πρώτο και μεγαλύτερο μοναστήρι των Μετεώρων. Βρίσκεται στην κορυφή κάθετου βράχου ύψους 433 μέτρων από το επίπεδο της περιοχής, στο βορειοδυτικό τμήμα της ομάδας των μετεωρίτικων βράχων.
Το Τέλος του Κόσμου: Όλοι οι άγγελοι των ερωτήσεων αναφέρονται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.
