1/9/13

SOLDADO ESPANOL - GENIO DE LAS LETRAS

Πρόθυμοι αναγνώστες, άνθρωποι των γραμμάτων και θαυμαστές των αρετών του πολέμου, διαβάστε με προσοχή τα παρακάτω λόγια. Για τη χαρά της νίκης, την πένα και το σπαθί, τα γράμματα και τα όπλα. Κι ας παραμείνει δειλός κι αμόρφωτος κι ανυποψίαστος για το μέλλον της ανθρωπότητας, όποιος χλευάσει τις βαθυστόχαστες ιδέες του πιο ξακουσμένου Ιππότη της Ισπανίας.
 
«Γιατί, πες μου:
ποιά μεγαλύτερη χαρά μπορεί να βρεθεί στον κόσμο
ή ποιά ευχαρίστηση μπορεί να συγκριθεί με το να κερδίσει κανένας μια μάχη και να θριαμβέψει μπρος στον εχθρό του;
Καμιά, δίχως την παραμικρή αμφιβολία.»
«Όθε μπορεί κανείς να δει πως
ποτέ το σπαθί δε στόμωσε την πένα, κι ούτε η πένα το σπαθί.»
«Ας φύγουν από μπρός μου, να μην τους βλέπω,
εκείνοι που θάθελαν να πούνε πως τα γράμματα είναι πάρα πάνω από τα όπλα!»
 

MIGUEL DE CERVANTES
                                                          SAAVEDRA
1547 – 1616
SOLDADO ESPANOL
GENIO DE LAS LETRAS
HONRA DE LA HOMANIDAD
GLORIOSAMENTE HERIDO
EN LA BATALLA DE LEPANTO 1571
 
ΜΙΓΚΕΛ ΝΤΕ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ
                                                          ΣΑΑΒΕΔΡΑ
1547 – 1616
ΙΣΠΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ
ΜΕΓΑΛΟΦΥΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΠΛΗΓΩΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΑ
ΣΤΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ
ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ 1571

 

 

Τα λόγια του Δον Κιχώτη: Από τις πρώτες του εξορμήσεις (1605), Τρίτο και Τέταρτο Βιβλίο, Κεφάλαια XVIII και XXXVII (σε μετάφραση του Κ. Καρθαίου).
Τα τραύματα του Θερβάντες: Δέχτηκε δυο σφαίρες στο στήθος και μια στο αριστερό χέρι πολεμώντας ως αρκεβουζιοφόρος στο πλοίο Λα Μαρκέσα, στην τρίτη μοίρα του ενετικού στόλου. Ανάρρωσε από τους τραυματισμούς στο στήθος αλλά αχρηστεύτηκε για πάντα το αριστερό του χέρι.
Η φωτογραφία και το κείμενο της επιγραφής: Από το μνημείο του Θερβάντες στη Ναύπακτο όπου πέρασα πρόσφατα λίγες ευχάριστες ημέρες ξαναδιαβάζοντας τις περιπέτειες του τελευταίου αληθινού Ιππότη του Τάγματος των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης.
Ιππότης της Ελεεινής Μορφής: Ιδαλγόςτης Χίμαιρας.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι όσο φέρνω στο νου μου την αληθινή ζωή του Θερβάντες - Δον Κιχώτη (τις φυλακίσεις, το χλευασμό, τις απογοητεύσεις), τόσο χαλυβδώνομαι...

Battle Angel είπε...

Διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια του Θερβάντες, μεταξύ άλλων (π.χ. η προσωπικότητα του Λορέντζου Μαβίλη), μου ήρθανε στο μυαλό τα εκείνα του Νοβάλις: «Γενικά ο πόλεμος μου δίνει την εντύπωση φαινομένου ποιητικού. Οι άνθρωποι θαρρούν πως αλληλοσφάζονται για ένα κομμάτι γης και δεν αντιλαμβάνονται πως τελούν υπό τις διαταγές του ρομαντικού πνεύματος, που απλώς γυρεύει να αφανίσει τη φαυλότητα και την ασημαντότητα. Ο πόλεμος είναι μια σύρραξη ποιητική κι όσοι μετέχουν σ’ αυτόν, ανεξαρτήτως στρατοπέδου, το ίδιο ανεπαισθήτως κρατούν λάβαρο. […] Εδώ συναντάμε του αληθινούς ήρωες, τους σπουδαίους αυτούς αντίποδες των ποιητών, που κατ’ ουσίαν δεν είναι παρά φυσικές δυνάμεις εμβαπτιζόμενες στην ποίηση. Ένας ποιητής που θα ήταν μαζί και ήρωας ενσαρκώνει έναν απεσταλμένο εξ’ ουρανού. […] Οι ποιητές εν γένει έχουν να μάθουν πάρα πολλά από τους μουσικούς και τους ζωγράφους. Από τις τέχνες αυτές μαθαίνει κανείς, κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, την αξία της φειδωλής χρήσης των μέσων και της επιδέξιας χρήσης των αναλογιών». Sol Invictus…

GRIMKRIEG είπε...

Μεγάλε Θερβάντες! Πόσο μας θυμίζεις το ταφικό επίγραμμα του μεγάλου τραγικού, μα πάνω απ' όλα Μαραθωνομάχου, Αισχύλου.

SUN W KNIGHT είπε...

"...Ασε τους να γελάνε:
οι Δον Κιχώτες παν μπροστά - κι οι Σάντσοι ακολουθάνε"...