«Επειδή ο μυθολογικός ήρωας είναι
πρόμαχος των επερχόμενων πραγμάτων και όχι των παρόντων, για αυτό ακριβώς ο
δράκος που πρέπει να σκοτώσει είναι το τέρας του κατεστημένου: ο Κυρίαρχος, ο
φύλακας του παρελθόντος.»
Παραμονεύει ο δράκοντας πέρα από
το κατώφλι, στο ανοίκειο βασίλειο του σκοταδιού. Κοντά του, μέσα σε βάθη που
περικλείουν ακαθόριστες δυνάμεις απωθημένες στην αρχή του χρόνου, αναβλύζει
ανεξάντλητη η ενέργεια που ανανεώνει τη ζωή. Ο ήρωας θα την διεκδικήσει περνώντας
μέσα από την ηλιακή πύλη, που χρησιμοποιούν για την κάθοδό τους στον κόσμο οι θεοί. Θα
ακολουθήσει το σταθερό μονοπάτι της δεξιάς πλευράς: του ουρανού, του πνεύματος,
του πατέρα.
Οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες αρνούνται την αναγκαιότητα των ηρώων. Υποτιμούν και δυσφημούν το αρχέτυπο του Πολεμιστή ενώ στη θέση του προβάλλουν το χυδαίο πρότυπο του μαζανθρώπου καταναλωτή. Η ηθική της Πατριαρχίας συκοφαντείται, η αρσενική επιθετικότητα ευνουχίζεται, τα δύο φύλα εξομοιώνονται με τρόπο αφύσικο και φαρμακερό. Ο κόσμος μας βυθίζεται όλο και βαθύτερα στο άμορφο χάος του θηλυκού ασυνείδητου της ανθρώπινης ψυχής.
Ωστόσο, όταν θα έρθει το πλήρωμα
του χρόνου, οι αφελείς με οδύνη θα συνειδητοποιήσουν πως μόνον η εκκωφαντική αναβίωση
του ηρωϊσμού μπορεί να αποτρέψει την πτώση και να λυτρώσει τον Δυτικό Πολιτισμό...
Ο πίνακας: The Rescuer (Oil on Masonite, 2011), του Σέρβου ζωγράφου Petar Meseldžija.
Η εισαγωγική φράση: Του Αμερικανού μυθολόγου Joseph Campbell, από το βασικό του βιβλίο The Hero With a Thousand Faces (1949).
