Wanna whole lotta love
Way down inside
- Way down inside
Way down inside, woman, you - Woman
Woman, you - you need it
Need - Love
Way down inside, woman, you - Woman
Woman, you - you need it
Need - Love
Ο
Ρόμπερτ Πλαντ τραγουδάει με πάθος για την αγάπη που χρειάζεται μέσα της η
γυναίκα. Κομπάζει φιλήδονα, προστάζει και προειδοποιεί πως είναι αυτός, που θα της
υποδείξει την δική της ερωτική ανάγκη. Ο Πλαντ υποκρίνεται το λαχάνιασμα της
εκσπερμάτωσης με τον δικό του θεατρικό τρόπο ακόμη κι αν έχει αντιγράψει
αυτούσιους, τους βασικούς στίχους του τραγουδιού. Η macho στάση του προάγει τον εφηβικό
σεξισμό της νέας δεκαετίας αλλά, πάντως, δεν είναι αυτός που κάνει την ειδοποιό
διαφορά. Τα θεμέλια του μεταλλικού ήχου θα οικοδομηθούν πάνω στο αξεπέραστο
κιθαριστικό riff του Τζίμι Πέιτζ, που υπογράφει τη μουσική...
Το εμβληματικό Whole Lotta Love ανοίγει
το άλμπουμ Led Zeppelin II, ακροβατώντας
στο μεταίχμιο δυο εποχών. Πυλώνας της σκληρής μουσικής, είναι ίσως το πρώτο «καθαρό»
Heavy Metal κομμάτι,
που ξεπροβάλλει αυτόνομο μέσα από τον προηγούμενο, βαρύ και θολό ήχο άξιων προπομπών
όπως οι Iron Butterfly
και οι Vanilla Fudge,
οι Steppenwolf και οι Blue Cheer.
Με το Whole Lotta Love οι
Led Zeppelin αποθεώνονται
τόσο πρόωρα όσο και οριστικά. Μακρυμάλληδες, νεαροί λευκοί θεοί, επενδύουν τα
αλαζονικά τους είδωλα στον εκκωφαντικό ήχο της ηλεκτρικής καταιγίδας και
επιτυγχάνουν έναν μοναδικό συνδυασμό ανώτερης αισθητικής...
Οι Led Zeppelin δεν
έλαβαν μέρος στο φεστιβάλ του Woodstock,
που πανηγυρικά αποχαιρετούσε τη δεκαετία του ’60 καθώς η ειρήνη σάπιζε, τα λουλούδια
μαραίνονταν και οι χίπις διαλύονταν. Το Led Zeppelin II ήταν το
άλμπουμ που έριξε από την πρώτη θέση το Abbey Road των Beatles. Ο ήλιος μιας άγριας εφηβείας
άστραφτε ήδη πάνω στο βαρύ μέταλλο της νέας εποχής, που από τα περασμένα θα διατηρούσε
μοναχά την αυθεντική βοή των μηχανών των Αγγέλων της Κόλασης...
«I'm gonna give ya my love - Ah - I'm gonna give ya every inch of my love
- Ah». Ο εικοσάχρονος
Ρόμπερτ Πλαντ θα έδινε τελικά στη γυναίκα του τραγουδιού, όλη του την αγάπη... μετρημένη
σε μήκος, μέχρι το τελευταίο, σάρκινο εκατοστό...
Η μπάντα: Led Zeppelin (1968-1980). Jimmy Page (rhythm and lead guitars),
Robert Plant (vocals), John Paul Jones (bass guitar), John Bonham (drums). Αγγλοσαξωνικό
Hard Rock με δυνατές δόσεις Folk, Blues και Ψυχεδέλειας.
Το άλμπουμ: Led Zeppelin II. Οκτώβριος
του 1969. Κατέκτησε την πρώτη θέση στους καταλόγους των επιτυχιών Βρετανίας και
Αμερικής και πούλησε παγκοσμίως πέντε εκατομμύρια κόπιες μέσα στους πρώτους έξι
μήνες κυκλοφορίας.
Το εξώφυλλο: Εντυπωσιακό και ιερόσυλο κολάζ πάνω σε μια ιστορική
φωτογραφία των πιλότων του «Ιπτάμενου Τσίρκου» - της μοίρας μάχης του Κόκκινου
Βαρώνου, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ελάχιστος φόρος τιμής: Λίγες γραμμές, που όφειλα ως φανατικός
θαυμαστής της «αντίπαλης» μεγάλης σχολής: των Deep Purple, των Rainbow και του David Coverdale.