«Τρικλίζοντας γύρω τριγύρω περπατούσαμε
Σα μια Παρέλαση που κάνουν οι τρελλοί!
Μα δε μας ένοιαζε: το ξέραμε πως είμαστε
Του
Σατανά η Ταξιαρχία η παρδαλή·»
Έγκλειστοι είμαστε σε μια
αόρατη κι απέραντη φυλακή και γύρω μας αφρίζει ακατάπαυστα ο αηδής βόρβορος της
ασχήμιας, της άγνοιας, της αναρχίας, του παραλογισμού. Το μοναδικό μονοπάτι απόδρασης,
περνά δύσβατο ανάμεσα στους αχρείους, τους εκμαυλισμένους, τους άξεστους, τους
βλαμμένους, τους αγράμματους, τους εκθηλυσμένους, τους είλωτες, τους εκφυλισμένους.
Σε αυτή τη στενή ατραπό διαφυγής,
διεκδικούμε τον ζωτικό χώρο μιας ετερόδοξης κι αδιάλλακτης εμπροσθοφυλακής. Για
τον Πολιτισμό, την Πατριαρχία, την Τάξη, την Αισθητική. Για την εξευγενισμένη Ανθρωπότητα
που πρέπει κάποτε να αφυπνιστεί.
Κι έτσι ζούμε συνειδητά σε μια παρατεταμένη
ψευδαίσθηση, όπου αντί για γκρίζα κοστούμια φορούμε μαύρες πανοπλίες, όπου αντί
για εμπορικά κέντρα αναζητούμε μαγεμένα δάση. Και παραμένουμε προκατειλημμένοι,
αμετανόητοι, άπιστοι, πολεμοχαρείς, δύστροποι, μελαγχολικοί.
Γιατί εμείς οι τελευταίοι Δονκιχωτιστές,
δεν θα πάψουμε ποτέ να βλέπουμε τον άθλιο κόσμο της ανάγκης, όχι όπως είναι για
τους ωφελιμιστές αλλά όπως θα έπρεπε να είναι για τους ονειροπόλους και τους αισθητιστές!
SOL INVICTUS
Δέκατος χρόνος στο Διαδίκτυο: War Flag 2007 - 2016.
Ο πίνακας: The Enchanted Forest, του Sir John Gilbert.
Οι στίχοι: The Ballad of Reading Gaol,
του Oscar Wilde
(από το τρίτο μέρος του έργου, σε ποιητική απόδοση του Ρήγα Γαρταγάνη).
