Μετά από μια
μακροχρόνια περίοδο ύπνωσης, θεμελιώδεις όροι του σύγχρονου κόσμου αμφισβητούνται
και καθιερωμένες ατομικές και συλλογικές αντιλήψεις επαναπροσδιορίζονται. Είναι
πολύ πιθανό, πως εισερχόμαστε πλέον σε μια κρίσιμη καμπή όπου πολύπλοκες πολιτικές,
κοινωνικές και ιδεολογικές διεργασίες ολοκληρώνουν την ιστορική τους εξέλιξη.
Στον Δυτικό Κόσμο, ο μέσος άνθρωπος αλλάζει παγιωμένες πεποιθήσεις. Απηυδισμένος από την οικονομική ύφεση, την υπερπληθώρα των αλλόφυλων μεταναστών, την θρησκευτική μισαλλοδοξία των Ισλαμιστών, την συνεχή μείωση του βιοτικού του επιπέδου, την αποθράσυνση των σεξουαλικών μειονοτήτων, ο Ευρωπαίος αρχίζει να αμφισβητεί το πολιτισμικό μοντέλο που δόλια του επέβαλε η ανήθικη οικονομική ολιγαρχία μετά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.
Τα αίτια της διατάραξης της καθεστηκυίας τάξης μοιάζουν σύνθετα, μα είναι κατά βάθος απλά. Το σύστημα
απέτυχε να επιταχύνει την παγκοσμιοποίηση γιατί ενώ βελτίωσε δραστικά τις
συνθήκες διαβίωσης στην υπόλοιπη ανθρωπότητα, δεν κατόρθωσε παράλληλα να
διατηρήσει το κεκτημένο υψηλό επίπεδο στις κοινωνίες της Δύσης. Με την
μετατόπιση σημαντικών παραγωγικών δραστηριοτήτων στον τρίτο κόσμο, οι απάτριδες
πλουτοκράτες έγιναν πλουσιότεροι, φτωχοποιώντας ταυτόχρονα τους
εφησυχασμένους εργαζόμενους της μεσαίας τάξης στις χώρες τους. Eπειδή όμως η συστημική δημοκρατία στηρίζεται
στη μαζική ευμάρεια, ο δυσαρεστημένος πολίτης στη Δύση θα εκδηλώσει
τον θυμό του με το ίδιο μέσον με το οποίο έως τώρα τον χειραγωγούσαν, την ψήφο
του.
Έτσι απρόσμενα, χρησιμοποιώντας τις θεσμοθετημένες εκλογικές διαδικασίες, οι πατριωτικές δυνάμεις των ευρωπαϊκών εθνών θα
πρέπει να εκδιώξουν το επικίνδυνο Διευθυντήριο που κυβερνάει σήμερα την ΕΕ
και να αναλάβουν την κεντρική εξουσία. Γιατί είναι πλέον προφανές πως οι διευθύνοντες
τραπεζίτες και γραφειοκράτες δεν είναι αληθινοί ευρωπαϊστές αλλά μεταμφιεσμένοι
διεθνιστές, που αντιμετωπίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση απλώς ως ένα ενδιάμεσο
βήμα στην πορεία προς την τελική παγκόσμια ομογενοποίηση, την οποία και πραγματικά
επιθυμούν.
Εν καιρώ και με
εμπνευσμένη ηγεσία, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ενσωματώσει τους ξεχωριστούς
εθνικισμούς σε έναν ευρύτερο, πανευρωπαϊκό υπερεθνικισμό, που θα στηρίζεται στον
πυρήνα του κοινού μας Πολιτισμού. Η αυθεντική ιδέα της πολιτικής ένωσης όλων των
Ευρωπαίων έχει από μόνη της τεράστια φυλετική δύναμη που μακροπρόθεσμα θα
οδηγήσει σε μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Πλησιάζει ο
καιρός, που ίσως πραγματωθεί το ρομαντικό όνειρο της Ανακατάκτησης της Ευρώπης!
Η εικόνα: The Road to Jerusalem by Gustave Dore. Illustration from History of the
Crusades by Michaud, 1877 edition.
