SAVAGE SWORD OF WILL

Τα Νεμεδιανά Χρονικά καταγράφουν σημαντικές πληροφορίες για την καταγωγή, τη γέννηση και τις περιπέτειες του θρυλικού Κιμμέριου, δεν αναφέρονται όμως στο θάνατο και την αποθέωσή του, ούτε αποκαλύπτουν την μεταθανάτια ρήξη του με τον κόσμο των θεών.  Αυτήν την τελική σύγκρουση, θα προσπαθήσω με αδρές λέξεις να περιγράψω στις παρακάτω γραμμές.

 

Ο μεγαλύτερος ήρωας της Υβοριανής Εποχής έζησε τις μετρημένες μέρες που του δόθηκαν από τις μοίρες, σε αέναη μάχη που ήταν ταυτόχρονα πηγή μελαγχολίας, τροφή για σκέψη και λόγος για γιορτή. Κι όταν τα μεστά χρόνια του πολέμου και της αναζήτησης τέλειωσαν και πέρασε στους γκρίζους νεκρότοπους του σκοτεινού κόσμου, ανέβηκε επιτέλους στο ψηλό βουνό του Κρομ. Στην δοκιμασία της υποδοχής, μπροστά στην είσοδο της σάλας των πολεμιστών, ο αυστηρός κι ανάλγητος Θεός των Κιμμερίων του έθεσε τον περιβόητο Γρίφο του Ατσαλιού, το αμφίρροπο ερώτημα για τον μυστικιστικό δεσμό που συνδέει τη βούληση με την επιβολή, το χέρι με το σπαθί, την αδυναμία της σάρκας με την ευθραυστότητα του χάλυβα.

 

A RAZOR SHARP BROADSWORD

IS A WARRIOR’S STOCK IN TRADE!

 

Ο Ευγενής Βάρβαρος, έτοιμος τότε από καιρό από τον ίδιο τον εαυτό του, του απάντησε πως μόνον η δική του συνείδηση δίνει νόημα στον γρίφο και στον δεσμό. Αποκήρυξε το βασίλειο των Θεών με εμφατική αυτοκατάφαση, δηλώνοντας πως αυτός ο ίδιος αποτελεί εκδήλωση των υπέρτατων δυνάμεων και ενσάρκωση της κοσμικής βούλησης στον κόσμο της φθοράς, που μέσω του ανελέητου αγώνα των όντων, δημιουργεί από τα κατώτερα, τα ανώτερα. Περιφρόνησε και απαρνήθηκε τον Θεό στο όνομα του υπερανθρώπου. Και ανήγγειλε με έπαρση την υπερβατική ηθική της Δύναμης της Θέλησης και της Προσδοκίας της Επιστροφής.

 

Τα ακριβή λόγια του, μόνον οι μύστες της Φρουράς των Αθανάτων γνωρίζουν και κοινωνούν:
«Γύρω μου χαράσσω κύκλους και άγια σύνορα. Όλο και λιγότεροι ανεβαίνουν μαζί μου σε ολοένα ψηλότερα βουνά.
Ο ίδιος εγώ ανήκω στα αίτια της αιώνιας επιστροφής. Γιατί θα ξαναγυρίζω πάντοτε με τούτο τον ήλιο, σε αυτή τη γη, με τον ίδιο αετό, με τον ίδιο όφι – όχι σε μια νέα ζωή ή σε μια καλύτερη ζωή ή σε μια παρόμοια ζωή. Θα ξαναγυρίζω αιώνια σε τούτη την ίδια και την αυτή ζωή. Γιατί το Άριστο πρέπει να κυριαρχήσει, το Άριστο θέλει να κυριαρχήσει!
Ω αποστολή της ψυχής μου, που τη λέω Πεπρωμένο! Ω εσύ που είσαι και μέσα μου κι από πάνω μου! Φύλαγέ με και προόριζέ με για ένα μεγάλο προορισμό! Για να είμαι μια μέρα έτοιμος κι ώριμος, όταν θα έρθουν τα μεγάλα μεσημέρια. Έτοιμος κι ώριμος, του πυρωμένου χαλκού όμοιος, του βαριού από αστραπές σύννεφου όμοιος, των φουσκωμένων από γάλα μαστών όμοιος. Έτοιμος για τον ίδιο τον εαυτό μου και για την πιό κρυφή θέλησή μου.
Ένας ήλιος κι εγώ, και μια ανελέητη θέληση ήλιου, έτοιμος να εκμηδενίσω νικώντας!»

Οι συγγένειες: Εκλεκτικές και διαχρονικές. Robert Howard και Friedrich Nietzsche.
Το κείμενο εντός εισαγωγικών: Δική μου συρραφή (και ήπια παράφραση) σημαντικών εδαφίων από το Τρίτο Μέρος του ALSO SPRACH ZARATHUSTRA (Friedrich Nietzsche, σε μετάφραση Α. Δικταίου).
Η εικόνα: Σχέδια (Pencil and Ink on Bristol board) του Gary Kwapisz, από την προσωπική μου συλλογή. Πρωτότυπο σελίδας, από το τεύχος 118 του εμβληματικού THE Savage Sword of Conan THE BARBARIAN (σελ. 17 της ιστορίας The Valley of Howling Shadows, Νοέμβριος 1985).
Το νέο CONAN: Τα εξαιρετικά εξώφυλλα του Esad Ribic δεν αρκούν για να κατευνάσουν την δυσαρέσκεια των φρουρών του Μελανού Λάβαρου με το Χρυσό Λιοντάρι. Η Marvel θα έπρεπε να συμπεριλάβει οπωσδήποτε τη φυλή, στα κριτήρια επιλογής της επανεκκίνησης μιας τέτοιας σειράς.