Τρείς εγκαταστάθηκαν στους Βέλγους, μία στους Εβουρώνες, μία στους Ρήμους, μία στους Εσουβίους, μία στους Μορινούς. Η δική μας, με τον ύπαρχο Κόιντο Κικέρωνα, εγκαταστάθηκε στη χώρα των Νερβίων.
Η αναταραχή ξεκίνησε από τους Εβουρώνες λίγο μετά την οχύρωση των στρατοπέδων και σύντομα αποκαλύφτηκε πως ήταν η αρχή ενός ευρύτερου σχεδίου εξέγερσης όλων των φυλών. Μας περικύκλωσαν αιφνιδιαστικά μεγάλες δυνάμεις από Γαλάτες: Νερβίους, Εβουρώνες, Αδουατικούς, Κεύτρωνες, Γρουδίους, Λεβάκους, Πλευμοξίους και Γειδούμνους. Απεσταλμένοι τους μας είπαν πως οι Γερμανοί πέρασαν το Ρήνο και πως επαναστάτησε ολόκληρη η Γαλατία. Μας ζήτησαν να αποχωρήσουμε με την διαβεβαίωση πως θα μας επιτρέψουν αβλαβή δίοδο.
Ο Κικέρωνας υπερήφανα τους απάντησε πως ο Ρωμαϊκός λαός δεν δεχόταν όρους από ένοπλους εχθρούς.
Οι μάχες ήταν σκληρές. Την ημέρα πολεμούσαμε στα χαρακώματα και τη νύχτα δουλεύαμε στις επάλξεις γιά να ολοκληρώσουμε την οχύρωση. Την έβδομη μέρα μας έριξαν πυρακτωμένες σφαίρες κι αναμμένα ακόντια και το στρατόπεδο πήρε φωτιά. Κανένας μας δεν υποχώρησε και με αταραξία τους απωθήσαμε, σκοτώνοντας πολλούς. Τέτοιο ήταν το ηθικό σθένος της λεγεώνας, που δύο εκατόνταρχοι, ο Τίτος Πούλλωνας και ο Λεύκιος Βορήνος βγήκαν από τα χαρακώματα κι όρμησαν μόνοι τους έξω από την οχύρωση, στην πιό πυκνή παράταξη των εχθρών.
Πέρασαν κι άλλες κρίσιμες μέρες. Ούτε ένας στρατιώτης στους δέκα δεν είχε μείνει πιά χωρίς τραύμα και η κούραση και η αγρύπνια αργά αλλά σταθερά μας κατέβαλαν. Και τότε επιτέλους, ο ύπαρχος μας διάβασε μήνυμα του Καίσαρα, πως ήδη είχε ξεκινήσει και σύντομα θα μας ελευθέρωνε. Δυστυχώς, εμένα δεν θα με μετρούσε πιά στους ζωντανούς ...
... Αναπολώ στο παρελθόν και θυμάμαι με κρυστάλλινη διαύγεια την σκοτεινή μέρα, που τελικά υπέκυψα στις πληγές μου.
Από τότε, πολλές φορές στις άλλες μου ζωές άκουσα και διάβασα γιά τους σπουδαίους και τους διάσημους εκείνης της περιόδου: τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα, τον Γναίο Πομπήιο Μάγνο, τον Μάρκο Αντώνιο, τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα Οκταβιανό.
Ποτέ όμως δεν αισθάνθηκα τέτοια έκπληξη, δεν ένοιωσα τέτοια χαρά, όπως σε τούτη την άχρωμη εποχή, όταν συνάντησα ξανά μέσα σε μιά οθόνη, τους άσημους και ξεχασμένους… τους πιό γενναίους μου συντρόφους ... centuriones, Titus Pullo et Lucius Vorenus ...
« [44] Erant in ea legione fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus. Hi perpetuas inter se controversias habebant, quinam anteferretur, omnibusque annis de locis summis simultatibus contendebant. Ex his Pullo, cum acerrime ad munitiones pugnaretur, "Quid dubitas," inquit, " Vorene? aut quem locum tuae probandae virtutis exspectas ? hic dies de nostris controversiis iudicabit." Haec cum dixisset, procedit extra munitiones quaque pars hostium confertissima est visa irrumpit. Ne Vorenus quidem tum sese vallo continet, sed omnium veritus existimationem subsequitur. Mediocri spatio relicto Pullo pilum in hostes immittit atque unum ex multitudine procurrentem traicit; quo percusso et exanimato hunc scutis protegunt, in hostem tela universi coniciunt neque dant regrediendi facultatem. Transfigitur scutum Pulloni et verutum in balteo defigitur. Avertit hic casus vaginam et gladium educere conanti dextram moratur manum, impeditumque hostes circumsistunt. Succurrit inimicus illi Vorenus et laboranti subvenit. Ad hunc se confestim a Pullone omnis multitudo convertit: illum veruto arbitrantur occisum. Gladio comminus rem gerit Vorenus atque uno interfecto reliquos paulum propellit; dum cupidius instat, in locum deiectus inferiorem concidit. Huic rursus circumvento fert subsidium Pullo, atque ambo incolumes compluribus interfectis summa cum laude sese intra munitiones recipiunt. Sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit, ut alter alteri inimicus auxilio salutique esset, neque diiudicari posset, uter utri virtute anteferendus videretur. »
Το Λατινικό κείμενο: DE BELLO GALLICΟ, Απομνημονεύματα γιά το Γαλατικό Πόλεμο του Γ. Ι. Καίσαρα. Πέμπτο Βιβλίο, 44.1- 44.13. Το τμήμα που αναφέρεται στον Τίτο Πούλλωνα και τον Λεύκιο Βορήνο.
Η πρώτη πρόταση του κειμένου σε μετάφραση του Δ. Αντωνίου λέει πως: «Υπήρχαν σε αυτή τη λεγεώνα δύο πολύ γενναίοι άνδρες, εκατόνταρχοι που κόντευαν να προβιβαστούν στους πρώτους βαθμούς, ο Τίτος Πούλλωνας και ο Λεύκιος Βορήνος. »
Rome - TV series: H κορυφαία τηλεοπτική σειρά, που προβλήθηκε γιά πρώτη φορά το 2005. Τίτος Πούλλωνας ο Ray Stevenson και Λεύκιος Βορήνος ο Kevin McKidd.
Οι εικόνες: Ο Αετός της Λεγεώνας. Οι δύο πρωταγωνιστές. Σκηνές μάχης από το πρώτο επεισόδιο της σειράς, Ο Κλεμμένος Αετός.
8 σχόλια:
Θα ήθελα να σε παρακαλέσω, αν είναι δυνατό, να μη χρησιμοποιείς στα κείμενά σου ανοιχτόχρωμα γράμματα, μιας και, όταν διαβάζονται εκτός browser (π.χ. ως RSS feeds), είναι δυσανάγνωστα.
fovero apospasma apo ena mnhmeiodes ergo.h telikh nikh toy caesar sthn alesia paramenei aneksigith gia polloys.STRENGTH&HONOUR!
ΕΞΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ("ROME"), ΜΕ ΤΟΝ JOHN MILIUS ("CONAN THE BARBARIAN") ΩΣ ΕΝΑΝ ΕΚ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ.
ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
YΓ. ΨΟΦΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙ MARTIN "WALKYIER"...
Τι σου έκανε ο Martin ρε Grimkrieg;
επιτρεψε μου να συμπαθω περισσοτερο Ταιτους Πουλους, μου θυμιζει σε ορισμενα σημεια τον Αχιλλεα. Ο Βορηνους ειναι περισσοτερο "στρατιωτης" και κολλημενος σε εναν κωδικα δεοντολογιας που τον κανει ξενερωτο ειδικα στο Β' Κυκλο.
τον Πούλο τον Πούλο...
Vis consili expers mole ruit sua...
(Οράτιος, 65, 4η ωδή, τρίτο βιβλίο)
Wow, I love that serie....& I love Titus Pullo XD!!
hehehe
KSS
Δημοσίευση σχολίου