Η ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΦΥΡΙ

Η μάσκα είναι δερμάτινη. 

Την φοράω συνεχώς από τότε, που μόνος μου πρόδωσα τον εαυτό μου. Είναι φτιαγμένη από κοινωνικές συμβάσεις, ψεύτικη ανταπόκριση και υστερόβουλη αποδοχή. Καταπιεσμένες επιθυμίες και μόνιμες υποχρεώσεις την έχουν εφαρμόσει τέλεια πάνω στο πρόσωπό μου. Την κατασκεύασε και την διατηρεί αψεγάδιαστη στη θέση της, η ανάγκη αυτοσυντήρησης μέσα στον πραγματικό κόσμο της αντεστραμμένης ηθικής.

Το σφυρί είναι πέτρινο.

Το κρύβω πάντα δίπλα μου από τότε, που μετανοώντας βρήκα ξανά τον εαυτό μου. Σύμβολο μάχης, εργαλείο οικοδόμησης και όργανο καταστροφής. Είναι φτιαγμένο από μεγάλα ιδεώδη, ευγενικά αισθήματα και σκοτεινά ένστικτα. Η θέληση γιά δύναμη και η γνώση του κακού το τροχίζουν με σταθερό ρυθμό. Το δημιούργησε η δίψα γιά ελευθερία στον ιδεατό κόσμο των ανεφάρμοστων προτύπων. 

Ζυγιάζω τα αντίβαρα στην ισορροπία του τρόμου κάτω από το κέλυφος της ανοχής. Κάποια μέρα τη μάσκα θα πετάξω και θ’αδράξω το σφυρί ... 

Η εικόνα: Απελευθερωμένος Θωρ. Από το εξώφυλλο του τέταρτου τεύχους της εξαιρετικής σειράς LOKI (Marvel, 2004). Έργο του ζωγράφου Esad Ribic. 

Αναλυτική ψυχολογία: Η ομαδική ψυχή, το προσωπείο, η σκιά, η θηλυκή ψυχή έχουν θεμελιώδη σημασία στην διαδικασία της αυτογνωσίας. 

Το Σφυρί του Θεού: Το ιερό Μίολνιρ των κεραυνών. Θρυμματιστής των παγογιγάντων.