Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ

«-Μα τελοσπάντων, ακόμη κι αν υποθέσουμε πως θα ξεπεράσετε όλες τις δυσκολίες, θα υπερπηδήσετε όλα τα εμπόδια, πως όλα θα σας έρθουν βολικά, και αν παραδεχτούμε ότι θα φτάσετε σώος και αβλαβής στη Σελήνη, με τι τρόπο θα επιστρέψετε;»

 

Το διαστημόπλοιο Apollo 11 επέστρεψε στη Γη στις 24 Ιουλίου 1969 και προσθαλασσώθηκε χωρίς προβλήματα στο Νότιο Ειρηνικό, δίνοντας έμπρακτη απάντηση στην παραπάνω υποθετική ερώτηση, που ένας διάσημος συγγραφέας είχε θέσει έναν αιώνα νωρίτερα...

 

Η πέμπτη επανδρωμένη αποστολή του αμερικανικού προγράμματος Apollo εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Κέντρο της Φλώριδας στις 16 Ιουλίου 1969. Το πλήρωμα αποτελούσαν οι αστροναύτες Neal Armstrong, Michael Collins και Edwin Aldrin και σκοπός ήταν η τελική κατάκτηση της Σελήνης. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 20 Ιουλίου, η σεληνάκατος Eagle αποσυνδέθηκε από το όχημα διακυβέρνησης Columbia και προσεληνώθηκε στη Θάλασσα της Ηρεμίας. Σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη παρέμεινε ο Collins ενώ οι Aldrin και Armstrong επέβαιναν στη σεληνάκατο. Ο διοικητής Armstrong πραγματοποίησε το πρώτο εξωγήινο βήμα.

 

Έτσι απλά, στις 21 Ιουλίου 1969, στις 2:56 παγκόσμιας ώρας, ένας άνθρωπος βγήκε από μια μικρή άκατο και πάτησε για πρώτη φορά σε έναν άλλον πλανήτη. Με το ιστορικό βήμα του Armstrong, εγκαινιάστηκε ουσιαστικά η Εποχή του Διαστήματος. Η χρονολόγηση της ιστορίας θα έπρεπε να επανεκκινήσει απ’ αυτό το οριακό σημείο - αφετηρία της εξάπλωσης της ανθρωπότητας στ’ αστέρια.

 

 

Δυστυχώς, μετά το πρόγραμμα Apollo, αντί για επίσπευση των προσπαθειών ακολούθησε επιβράδυνση και οπισθοδρόμηση. Είναι λυπηρή και ακατανόητη η υποχώρηση στην εξερεύνηση του Διαστήματος, που λογικά θα έπρεπε σήμερα να αποτελεί τη βασική προτεραιότητα της ανθρωπότητας. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών έπαψαν να προωθούν την ιδέα του Διαστήματος, η κοινή γνώμη έστρεψε το ενδιαφέρον της στα «γήινα» προβλήματα και παρήκμασε ακόμη και η πρωτοποριακή φιλολογία της Επιστημονικής Φαντασίας.

Μισό αιώνα μετά την επική, πρώτη προσελήνωση, όχι μόνον παραμένουμε εγκλωβισμένοι στον μητρικό μας πλανήτη αλλά έχουμε επίσης ξεχάσει πως το αληθινό πεπρωμένο μας είναι το «Χρυσό Μονοπάτι» των άστρων.

Όμως, η απομόνωσή μας στα στενά όρια της Γης αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Μας κρατά συγκεντρωμένους σε ένα μοναδικό σημείο του Σύμπαντος που δυνητικά μπορεί να υποστεί ολική καταστροφή και να μας αφανίσει μαζί του. Και επιπλέον, με το προβλέψιμο και ελεγχόμενο περιβάλλον που συντηρεί, αναστέλει την αναγκαία κοσμική μας εξέλιξη αμβλύνοντας τις ζωτικές ικανότητες εξάπλωσης και κυριαρχίας του είδους μας.

 

Η Σελήνη ήταν μόνον ο πρώτος σταθμός ενός ατέρμονος ταξιδιού. Μια νέα αριστοκρατία πολεμιστών και επιστημόνων πρέπει να προετοιμαστεί για την κατάκτηση του Διαστήματος. Έχοντας την επίγνωση πως η καλύτερη απάντηση στην ερώτηση της εισαγωγής, παραμένει απαράλλαχτη και εμβληματική...

«-Δεν θα ξαναγυρίσω!»

 

 

Η Διαστημική Εποχή: Ξεκίνησε τυπικά στις 4 Οκτωβρίου 1957 με την πρώτη διείσδυση στο Διάστημα που επέτυχε η ΕΣΣΔ, δηλ. την εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου Sputnik 1 σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Η ερώτηση της εισαγωγής και η απάντηση του επιλόγου: Από το προφητικό έργο του Ιουλίου Βερν «DE LA TERRE A LA LUNE» (Κεφάλαιο ΧΧ), που δημοσιεύτηκε το 1865. Η ερώτηση του πλοιάρχου Νίκολ και η απάντηση του Μισέλ Αρνταν. Προς τιμήν της Κολομβιάδας, του θρυλικού κανονιού εκτόξευσης του Βερν, το διαστημόπλοιο Απόλλων 11 ονομάστηκε Columbia.

Το Χρυσό Μονοπάτι: Ο δρόμος της σωτηρίας του Ατρείδη Θεϊκού Αυτοκράτορα. Η διασπορά της ανθρωπότητας σε όλα τα σύμπαντα. Από το επίσης προφητικό έργο του Φρανκ Χέρμπερτ, «GOD EMPEROR OF DUNE», τέταρτο βιβλίο της σειράς DUNE.

Η φωτογραφία: Εμπρόσθια όψη αναμνηστικού μεταλλίου του 1969 για την αποστολή APOLLO 11, με τις προτομές των τριών αστροναυτών AMSTRONG, COLLINS, ALDRIN. Γλύπτης: RIZZELLO. Στην άλλη όψη του μεταλλίου, η σφραγίδα των ΗΠΑ και η επιγραφή «FIRST MEN ON THE MOON, JULY 1969». Από τη συλλογή μου.

150 κείμενα:  Ιδεολογίας και όχι μόνον, για το παρελθόν και το μέλλον...