KOZURE OKAMI

«Διαπίστωσα ότι ο δρόμος του σαμουράϊ είναι ο θάνατος. Ένα δίλημμα μεταξύ ζωής και θανάτου λύσε το απλά, διαλέγοντας αμέσως το θάνατο.Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο σ’ αυτό. Δυνάμωσε μόνο τον εαυτό σου και προχώρησε ».

Ο Ogami Itto αρνήθηκε το σεπούκου και προτίμησε το δαιμονικό μονοπάτι της εκδίκησης. Eγκατέλειψε έτσι οριστικά τον δρόμο του νόμιμου σαμουράϊ κι έγινε καταραμένος μαχητής.
Ο μικρός του γιός Daigoro αρνήθηκε το παιδικό τόπι και προτίμησε το σπαθί του πατέρα του. Εγκατέλειψε έτσι την αθωότητα της παιδικής ηλικίας κι έγινε συνένοχος στην αιματηρή πορεία των αναθεματισμένων.

Πατέρας και γιός, lone wolf and cub, διασχίζουν μαζί την Ιαπωνία των Tokugawa και τέμνουν κάθετα τις αξίες και τις παραδόσεις της. Μέσα από τα μάτια τους, καθώς αγωνίζονται ενάντια σε όλους γιά να αποκαταστήσουν την τιμή του ονόματός τους, λάμπουν τα ηρωικά ιδανικά της απόλυτης ηθικής των σαμουράϊ.
Πατέρας και γιός γιά πάντα μαζί, σε αυτόν και πέρα από τον κόσμο αυτόν, αθάνατοι, ακατάβλητοι και αχώριστοι, πορεύονται στο αιώνιο ταξίδι των ψυχών.

Ο Goseki Kojima ζωγραφίζει όπως σκηνοθετεί ο αγαπημένος του Akira Kurosawa. Σκιτσάρει με κινηματογραφικό τρόπο και τοποθετεί κατάλληλα τους ήρωές του σε ασπρόμαυρο φόντο και υποβλητική ατμόσφαιρα. Εικονογραφεί υποδειγματικά τα εμπνευσμένα σενάρια του Kajuo Koike αποτυπώνοντας σε σχέδια, τοπία και χαρακτήρες και δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Οι δυό τους δημιουργούν πρωτότυπες ιστορίες που αποδεικνύουν και στους πιό δύσπιστους γιατί τα κόμικς μπορούν να αποκαλούνται - έστω και λαθραία - ένατη τέχνη.

Είκοσιοκτώ τόμους διάβασα, εκατόν σαράντα δύο κεφάλαια. Έναν τόμο κάθε μήνα γιά εικοσιοκτώ μήνες. Και στον τελευταίο έκλαιγα με καθαρά και πικρά δάκρυα. Έκλαιγα σαν να έχασα έναν αληθινό σύντροφο της καρδιάς μου. Έκλαιγα χωρίς να το θέλω, χωρίς να το περιμένω, χωρίς να ντρέπομαι. Γονατισμένος μαζί με τους υπόλοιπους που παρακολουθούσαν την τελευταία πράξη, σιωπηλά, με χαμηλωμένες σημαίες και λόγχες σε ένδειξη σεβασμού. Απόδοση τιμής και κάθαρση στο τέλος ενός μακροχρόνιου δράματος που εξελίχτηκε αβίαστα, καρέ με καρέ, σελίδα με σελίδα, ιστορία με ιστορία.

Ogami Itto, όπου κι αν οδηγήθηκες τότε, στο θρόνο του λωτού ή στο Meifumado, να ξέρεις πως γιά εμάς που εκείνη τη σκοτεινή ημέρα κλαίγαμε με καθαρά δάκρυα, φρουρείς γιά πάντα στο πάνθεον του Ήλιου. Όρθιος στέκεις και αλύγιστος μπροστά στο θάνατο, κρατώντας σφιχτά το σπασμένο σου dotanuki, ο ιδανικός φύλακας της Ανατολής.


«Η πιό βαθιά αγάπη είναι η ανομολόγητη. Από τη στιγμή που θα την εξομολογηθούμε χάνει την αξία της. Ο αιώνιος πόθος, που ακόμη και μπροστά στο θάνατο δεν φανερώνει το όνομα του αγαπημένου, είναι η αληθινή ουσία της αγάπης».

Kozure Okami: Τίτλος κόμικ που άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες στην Ιαπωνία το 1970, στο περιοδικό Manga Action. Γνωστό αργότερα στη Δύση σαν Lone Wolf and Cub.
Τα αποσπάσματα: Από το Χαγκακούρε του Τζότσο Γιαμαμότο. Το τρίτο και πιό φανατικό Μπουσίντο, που αναπτύσσεται τον 18ο αιώνα και καλλιεργεί τη λατρεία του θανάτου.
Το Χαγκακούρε: Από το δοκίμιο Hagakure Nyumon του Yukio Mishima. Και βέβαια, στο παρελθόν έχω βυθιστεί στη Θάλασσα της Γονιμότητας. Στα επόμενα ...
Τα manga: Τα απορρίπτω αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Το Kozure Okami δεν είναι manga.
Σύγχρονους Ιάπωνες: Γνώρισα σε επαγγελματικές συναντήσεις κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Όλοι τους γελοίοι (με φωτογραφικές μηχανές) εκτός από έναν ... έναν παλιό αναγνώστη του Lone Wolf, που σεβόταν τους σαμουράϊ και παρεμπιπτόντως και τους 300 των Θερμοπυλών.