REFLECTIONS

« Παιδί με τ’ ασυννέφιαστο, τ’ αθώο μέτωπό σου,
συ που κοιτάς μ’ ανήσυχα κι ονειροπόλα μάτια,
αν τώρα αλλάξαν οι καιροί, κι έφυγα απ’ το πλευρό σου,
αν της ζωής μας χώρισαν κάπου τα μονοπάτια,
ένα πλατύ χαμόγελο πάντα θα χαιρετάει
το παραμύθι τ’ όμορφο που πάλι ξεκινάει »

Οι φρουροί του παραμυθιού έχουν βάρδια στα σύνορα των διαστάσεων.
Σε μιά λεπτή λωρίδα γης μέσα στη θάλασσα, κάτω από τον ανοιχτό ουρανό, περιμένουν και τραγουδούν.
Βάρδοι είναι, που παίζουν τη μουσική τους γιά πάντα δεσμευμένοι σε έναν άχρονο κόσμο μετάβασης, λίγο πριν την αυγή.
Δανδήδες είναι, που απολαμβάνουν την ομορφιά του τοπίου και τον αντκατοπτρισμό τους πάνω στη γυάλινη επιφάνεια του νερού.
Φρουροί είναι, που ανάμεσα στα αγάλματα, φυλάσσουν την πύλη.
Λίγα σκαλιά τους χωρίζουν από τον υγρό καθρέφτη και τον άλλο τους εαυτό.

Το πάνω και το κάτω, το πραγματικό και το ψεύτικο, αυτό που είναι κι αυτό που φαίνεται. Αυτό που δεν έγινε κι αυτό που θα γίνει. Πώς ξεχωρίζεις την αλήθεια όταν δεν ξέρεις καν αν είσαι είδωλο στον καθρέφτη ;
Αντικατοπτρισμοί στον κόσμο της πολλαπλότητας. Ο Ήλιος φωτίζει και διακρίνει.

Ο Ορφέας παίζει επτάχορδη λύρα όπως και ο θεός του Απόλλωνας.
Γύρω του μόνον γαλήνη και αρμονία θα συναντήσεις. Ούτε θόρυβο, ούτε βακχικό ξεφάντωμα. Μόνον η μουσική του περνάει από την ιερή σιωπή. Κατευνάζει τα κύματα, καλύπτει το τραγούδι των Σειρήνων, αποκοιμίζει τον Δράκοντα.
Η ήρεμη θάλασσα είναι ο καθρέφτης του. Από την άλλη πλευρά, εκεί που δεν φτάνουν οι ακτίνες του θεού, όλα ενώνονται στη μυστική μονάδα.

«Απ’ όλα τα παράξενα πράγματα που η Αλίκη είδε στο ταξίδι της ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, αυτό ήτανε που θυμότανε πάντα πιό καθαρά. Ακόμα και μετά από χρόνια μπορούσε να ξαναφέρει στο νού της όλη τη σκηνή, σα να ‘χε γίνει μόλις χτες - τα μεγάλα, φιλικά μάτια και το πρόσχαρο χαμόγελο του Ιππότη - το ηλιοβασίλεμμα, που φέγγιζε . . .
. . . όλα αυτά τα συγκράτησε στο μυαλό της σαν πίνακα ζωγραφικής . . . »

Η εισαγωγή: Η πρώτη στροφή από το εισαγωγικό ποίημα στο Through the Looking-Glass and What Alice Found There του Lewis Caroll. Μετάφραση του Σωτ. Κακίση.
Το τελευταίο απόσπασμα : Από το όγδοο κεφάλαιο του ίδιου βιβλίου.
Η εικόνα: Το εξώφυλλο από το εξαιρετικό άλμπουμ REFLECTIONS των NEW YORK ROCK & ROLL ENSEMBLE με τον Μάνο Χατζιδάκη. Ελαφρά επιχρωματισμένο από εμένα.
Η μουσική : ORPHEUS, DEDICATION, NOBLE DAME, τρία κομμάτια από το άλμπουμ.
Ορφέας: Ο γνωστός ημίθεος, που εκτός από αξεπέραστος κιθαρωδός ήταν επίσης ήρωας - Αργοναύτης. Πρόσθεσε δύο χορδές στις προϋπάρχουσες εφτά. Ορφναίος σημαίνει σκοτεινός.
Από την άλλη πλευρά: Η Ευρυδίκη κατοικεί στην σκοτεινή πλευρά. Παλιότερα την ονόμαζαν Αγριόπη (δέσποινα με άγριο βλέμμα).