TITUS PULLO ET LUCIUS VORENUS

Εκείνη τη χρονιά η συγκομιδή σιταριού ήταν κακή στη Γαλατία. Γιά να αποφύγουμε την έλλειψη τροφίμων ο Καίσαρας άλλαξε τις τοποθεσίες των χειμερινών στρατοπέδων και μοίρασε τις λεγεώνες σε περισσότερες περιοχές.
Τρείς εγκαταστάθηκαν στους Βέλγους, μία στους Εβουρώνες, μία στους Ρήμους, μία στους Εσουβίους, μία στους Μορινούς. Η δική μας, με τον ύπαρχο Κόιντο Κικέρωνα, εγκαταστάθηκε στη χώρα των Νερβίων.

Η αναταραχή ξεκίνησε από τους Εβουρώνες λίγο μετά την οχύρωση των στρατοπέδων και σύντομα αποκαλύφτηκε πως ήταν η αρχή ενός ευρύτερου σχεδίου εξέγερσης όλων των φυλών. Μας περικύκλωσαν αιφνιδιαστικά μεγάλες δυνάμεις από Γαλάτες: Νερβίους, Εβουρώνες, Αδουατικούς, Κεύτρωνες, Γρουδίους, Λεβάκους, Πλευμοξίους και Γειδούμνους. Απεσταλμένοι τους μας είπαν πως οι Γερμανοί πέρασαν το Ρήνο και πως επαναστάτησε ολόκληρη η Γαλατία. Μας ζήτησαν να αποχωρήσουμε με την διαβεβαίωση πως θα μας επιτρέψουν αβλαβή δίοδο.
Ο Κικέρωνας υπερήφανα τους απάντησε πως ο Ρωμαϊκός λαός δεν δεχόταν όρους από ένοπλους εχθρούς.

Οι μάχες ήταν σκληρές. Την ημέρα πολεμούσαμε στα χαρακώματα και τη νύχτα δουλεύαμε στις επάλξεις γιά να ολοκληρώσουμε την οχύρωση. Την έβδομη μέρα μας έριξαν πυρακτωμένες σφαίρες κι αναμμένα ακόντια και το στρατόπεδο πήρε φωτιά. Κανένας μας δεν υποχώρησε και με αταραξία τους απωθήσαμε, σκοτώνοντας πολλούς. Τέτοιο ήταν το ηθικό σθένος της λεγεώνας, που δύο εκατόνταρχοι, ο Τίτος Πούλλωνας και ο Λεύκιος Βορήνος βγήκαν από τα χαρακώματα κι όρμησαν μόνοι τους έξω από την οχύρωση, στην πιό πυκνή παράταξη των εχθρών.

Πέρασαν κι άλλες κρίσιμες μέρες. Ούτε ένας στρατιώτης στους δέκα δεν είχε μείνει πιά χωρίς τραύμα και η κούραση και η αγρύπνια αργά αλλά σταθερά μας κατέβαλαν. Και τότε επιτέλους, ο ύπαρχος μας διάβασε μήνυμα του Καίσαρα, πως ήδη είχε ξεκινήσει και σύντομα θα μας ελευθέρωνε. Δυστυχώς, εμένα δεν θα με μετρούσε πιά στους ζωντανούς ...

... Αναπολώ στο παρελθόν και θυμάμαι με κρυστάλλινη διαύγεια την σκοτεινή μέρα, που τελικά υπέκυψα στις πληγές μου.
Από τότε, πολλές φορές στις άλλες μου ζωές άκουσα και διάβασα γιά τους σπουδαίους και τους διάσημους εκείνης της περιόδου: τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα, τον Γναίο Πομπήιο Μάγνο, τον Μάρκο Αντώνιο, τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα Οκταβιανό.
Ποτέ όμως δεν αισθάνθηκα τέτοια έκπληξη, δεν ένοιωσα τέτοια χαρά, όπως σε τούτη την άχρωμη εποχή, όταν συνάντησα ξανά μέσα σε μιά οθόνη, τους άσημους και ξεχασμένους… τους πιό γενναίους μου συντρόφους ... centuriones, Titus Pullo et Lucius Vorenus ...

« [44] Erant in ea legione fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus. Hi perpetuas inter se controversias habebant, quinam anteferretur, omnibusque annis de locis summis simultatibus contendebant. Ex his Pullo, cum acerrime ad munitiones pugnaretur, "Quid dubitas," inquit, " Vorene? aut quem locum tuae probandae virtutis exspectas ? hic dies de nostris controversiis iudicabit." Haec cum dixisset, procedit extra munitiones quaque pars hostium confertissima est visa irrumpit. Ne Vorenus quidem tum sese vallo continet, sed omnium veritus existimationem subsequitur. Mediocri spatio relicto Pullo pilum in hostes immittit atque unum ex multitudine procurrentem traicit; quo percusso et exanimato hunc scutis protegunt, in hostem tela universi coniciunt neque dant regrediendi facultatem. Transfigitur scutum Pulloni et verutum in balteo defigitur. Avertit hic casus vaginam et gladium educere conanti dextram moratur manum, impeditumque hostes circumsistunt. Succurrit inimicus illi Vorenus et laboranti subvenit. Ad hunc se confestim a Pullone omnis multitudo convertit: illum veruto arbitrantur occisum. Gladio comminus rem gerit Vorenus atque uno interfecto reliquos paulum propellit; dum cupidius instat, in locum deiectus inferiorem concidit. Huic rursus circumvento fert subsidium Pullo, atque ambo incolumes compluribus interfectis summa cum laude sese intra munitiones recipiunt. Sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit, ut alter alteri inimicus auxilio salutique esset, neque diiudicari posset, uter utri virtute anteferendus videretur. »

Το Λατινικό κείμενο: DE BELLO GALLICΟ, Απομνημονεύματα γιά το Γαλατικό Πόλεμο του Γ. Ι. Καίσαρα. Πέμπτο Βιβλίο, 44.1- 44.13. Το τμήμα που αναφέρεται στον Τίτο Πούλλωνα και τον Λεύκιο Βορήνο.
Η πρώτη πρόταση του κειμένου σε μετάφραση του Δ. Αντωνίου λέει πως: «Υπήρχαν σε αυτή τη λεγεώνα δύο πολύ γενναίοι άνδρες, εκατόνταρχοι που κόντευαν να προβιβαστούν στους πρώτους βαθμούς, ο Τίτος Πούλλωνας και ο Λεύκιος Βορήνος. »
Rome - TV series: H κορυφαία τηλεοπτική σειρά, που προβλήθηκε γιά πρώτη φορά το 2005. Τίτος Πούλλωνας ο Ray Stevenson και Λεύκιος Βορήνος ο Kevin McKidd.
Οι εικόνες: Ο Αετός της Λεγεώνας. Οι δύο πρωταγωνιστές. Σκηνές μάχης από το πρώτο επεισόδιο της σειράς, Ο Κλεμμένος Αετός.

ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

Έμενα τότε σε ένα μικρό δυάρι κοντά στην οδό Πατησίων, ευγενική παραχώρηση των γονέων μου. Σπούδαζα Μηχανολογία στο Πολυτεχνείο κι απολάμβανα γιά δεύτερη χρονιά την ανέμελη φοιτητική ζωή με τα έξοδα πληρωμένα και την οικογένεια στην επαρχία.
Είχα μιά μεγάλη, άσεμνη φωτογραφία λολίτας, κρεμασμένη πάνω από το προσκέφαλό μου και μιά αφίσα των Motörhead καρφωμένη με αλυσίδα στον ξεφτισμένο τοίχο της εισόδου. Το σκοτεινό διαμέρισμα θύμιζε σπηλιά κι εγώ ζούσα ανάμεσα σε δίσκους και βιβλία, ανιχνεύοντας τον πραγματικό κόσμο με ανώριμες ιδέες και αδιέξοδες ανησυχίες.

Το προσκλητήριο των αθανάτων με βρήκε περασμένα μεσάνυχτα, καθώς άλλαζα αδιάφορα, σταθμούς στο ραδιόφωνο. Μιά πρωτάκουστη μελωδία πάγωσε τη ροή του χρόνου κι όταν ο τραγουδιστής άρχισε να απαγγέλει, γύρισα απότομα σελίδα στο προσωπικό μου αγιολόγιο.
Το παλιό εξώφυλλο του Hλεκτρικού Βerserker απέκτησε επιτέλους αντάξιο περιεχόμενο και η πρώτη περίοδος, που είχε ανοίξει με την υπόσχεση μιάς εικόνας έκλεισε με το πνεύμα της μουσικής.

Slowly crossing as the river runs below

Never stopping for whats waiting soon will show

And this the last time looking back I’ll see

My home for he awaits me reaching for my

Soul. Ηe calls my name, and waves me on

The fallen one he stands in flame ...

Στάθηκα γιά λίγες στιγμές στο πεδίο της μάχης, στη γέφυρα της δόξας και του θανάτου, είδα τον έκπτωτο άγγελο να μου γνέφει και δάκρυσα από ανεξήγητη υπερηφάνεια. Η δύναμη της επικής μουσικής έσπασε μέσα μου τον σκληρό πυρήνα κι απελευθέρωσε απωθημένα πρότυπα.
Ο αετός της υπεροψίας θα έμενε καρφωμένος στην πλάτη μου γιά χρόνια μετά κι ένας αλαζόνας ιππότης επρόκειτο να γεννηθεί.

Κι έτσι ξεκίνησε η δεύτερη εποχή του Heavy Metal.

Το τραγούδι: Bridge of Death, σύνθεση του Joey DeMaio.

Στο κείμενο, οι στίχοι της εισαγωγής.
Το LP: Hail to England (1984) των MANOWAR.
Τους έκανα εξώφυλλο γιά πρώτη φορά στην Ελλάδα λίγα χρόνια αργότερα (τον Απρίλιο του 1987, ΗΜ τεύχος 28) ανταποδίδοντας κατά κάποιο τρόπο το μαγικό βάπτισμα.
Ο αετός: Εικονογράφηση του Gary Ruddell από το εξώφυλλο του πρώτου τους άλμπουμ, Battle Hymns (1982).
Χρονολογία μετάβασης: 1984 - 1985.
Η μουσική: Επικό Heavy Metal. Eγώ ονομάτισα γιά πρώτη φορά σε γραπτό κείμενο, αυτό το μουσικό είδος, γιά να περιγράψω τον ήχο των Manowar .