VICTORY WORLD CUP

Βραζιλία, 1958
Βραζιλία - Σουηδία 5-2
Σουηδία (Rasunda, Stockholm)

Βραζιλία, 1962
Βραζιλία - Τσεχοσλοβακία 3-1
Χιλή (Estadio Nacional, Santiago de Chile)

Βραζιλία, 1970
Βραζιλία - Ιταλία 4-1
Μεξικό (Azteca, Ciudad de Mexico)

Τρείς φορές κατακτήθηκε το ιερό δισκοπότηρο της στρογγυλής θεάς και την τρίτη αποδόθηκε μόνιμα στον νικητή. Κι έπειτα η αρχαιοελληνική Νίκη αντικαταστάθηκε από μια άμορφη, «πανανθρώπινη» καρικατούρα. Στον νεωτεριστικό, μεταπολεμικό κόσμο η αισθητική της παλιάς Ευρώπης φάνταζε τόσο ξεπερασμένη όσο και τα ιδανικά της. Στην επιφάνεια άλλαξαν πολλά, στο βάθος όμως λίγα. Στην ουσία του, το ποδόσφαιρο παρέμεινε παιχνίδι των αντρών, παιχνίδι των εθνών, παιχνίδι των ζητωκραυγών.

Μπροστά στην οθόνη μου το γήπεδο παίρνει φωτιά. Με ντρίπλες, με πάσες, με κεφαλιές και φάλτσα, με κεραυνοβόλα σουτ η Βραζιλία επιτίθεται στα εχθρικά τέρματα. Κι εγώ, όπως κάθε τέσσερα χρόνια, ξεχνάω τη θρησκεία, την ιστορία και την πολιτική και βλέπω μόνον τη μπάλα στη σέντρα και τα δίχτυα στη μικρή περιοχή.

Ένα μοναχικό νέφος συναισθηματικής φόρτισης περιβάλλει την κίτρινη φανέλα που φορώ: δίψα για καθαρή χαρά, πάθος για άγρια φυγή... αδιέξοδη επένδυση της φαντασίας, του ταλέντου, της φτερωτής Νίκης που στο μέλλον έχω υποσχεθεί...!

Βραζιλία, 1994
Βραζιλία - Ιταλία 0-0 (3-2 στα πέναλτι)
ΗΠΑ (Rose Bowl, Los Angeles)

Βραζιλία, 2002
Βραζιλία - Γερμανία 2-0
Νότια Κορέα / Ιαπωνία (International Stadium, Yokohama)

Βραζιλία, 2010
Βραζιλία - .............. ...-...
Νότια Αφρική (Soccer City, Johannesburg)

Η πρώτη εικόνα: Το κύπελο Rimet, δημιουργία του Γάλλου γλύπτη Abel Lafleur. Η θεά Νίκη υψώνει ένα οκτάπλευρο κύπελο. Ο Γάλλος Jules Rimet, επί 34 χρόνια (1920-1954) πρόεδρος της FIFA και πρωτεργάτης του Παγκοσμίου Κυπέλου, έδωσε για μια μεγάλη περίοδο το όνομά του στη διοργάνωση (1946-1970, the Jules Rimet Cup).
Η δεύτερη εικόνα: Ο αρχηγός της Βραζιλίας του 1970, Κάρλος Αλμπέρτο, παραλαμβάνει το Τρόπαιο Ζιλ Ριμέ για τελευταία φορά.
Η τρίτη εικόνα: Το αντίστοιχο, Subbuteo τρόπαιο Rimet.